Λόγια του μπαξέ

Λόγια του μπαξέ

Η ζωή στο περιβόλι μου: Λόγια του μπαξέ

Δε ξέρω για σας φίλες και φίλοι, αλλά για μένα η ασχολία με τη βιολογική καλλιέργεια είναι κάτι παραπάνω από ασχολία. Είναι τρόπος ζωής. Τρόπος διαφυγής από την ανούσια καθημερινότητα, τρόπος για να δοκιμάζω τις αντοχές μου γυμναζόμενος παράλληλα, αλλά και ο καλύτερος τρόπος να θρέφω εμένα και την οικογένειά μου υγιεινά.

Είναι η ευκαιρία που σου δίνει ένα κομμάτι γης, να ζήσεις για λίγο «φυσικά». Την ευκαιρία αυτή ή την παίρνεις και την εκμεταλλεύεσαι ή την αγνοείς και ζεις με αυτό που εσύ θεωρείς φυσικό.

Η προσπάθεια να καλλιεργήσεις ένα χώρο χωρίς χημικά βοηθήματα είναι μεγάλη και δύσκολη. Είναι στιγμές που βλέπω κάποιες ντοματούλες αυτή την εποχή να παρουσιάζουν μαύρη σήψη κορυφής και αναλογίζομαι αν ο χρόνος που έχω αφιερώσει για το μεγάλωμά τους κι ο αγώνας ενάντια σε κάθε ζούδι με πατροπαράδοτες τεχνικές μέχρι τη στιγμή αυτή άξιζε ή όχι τον κόπο.

Λόγια του μπαξέ

Τελικά πάντα καταλήγω στο συμπέρασμα πως ο κόπος αξίζει. Αυτό που παίρνω τελικά από τον μπαξέ μου, φαντάζει στα μάτια μου και «πολύ» και «εξαιρετικό». Είναι το τελικό προϊόν από τη δύσκολη ανάθρεψη ενός τόσο δα μικρού παραδοσιακού σπόρου που κατάφερε κι έγινε κοτζάμ φυτό φορτωμένο με καρπούς. Είναι η σκέψη πως με τη δική μου τακτική φροντίδα επιβιώνουν τα φυτά. Ζουν αποδίδουν και μαραίνονται φυσιολογικά. Είναι η σκέψη πως και φέτος το μοίρασμα της όποιας σοδειάς μου με τους φίλους, μου δίνει όπως πάντα ανείπωτη χαρά.

Λόγια του μπαξέ

Κάθε δεύτερη μέρα που καταφέρνω να πηγαίνω στο κτήμα φανερώνονται μικρά θάματα στα μάτια μου. Το κολοκύθι που ξεμύτισε προχτές, σήμερα είναι έτοιμο για το τηγάνι και τ’ αγγουράκια το ίδιο. Ένα καλαμπόκι που μου χάρισε πέρσι ο Θόδωρος, φέτος μου ανταπόδωσε ένα φόρτωμα καρπό. Οι φασολιές που σκαρφάλωσαν απάνω τους έδωσαν και δίνουν φασολάκια για πολλές μαγεριές.

Πόσο θαυμάζω όλους αυτούς που προσπαθούν σε μια βεράντα ή σε μια μικρή ταράτσα! Μου δίνουν το κουράγιο για να συνεχίζω την επαφή μου με τη μάνα γη και να τη φροντίζω. Τους οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου και τους εύχομαι να συνεχίσουν να το κάνουν με όλες τους τις δυνάμεις.

Λόγια του μπαξέ

Λόγια του μπαξέ

Προχτές μετά το πότισμα στο τέλος της μέρας έπιασα τον εαυτό μου να μονολογεί χαϊδεύοντας τις πρώτες μικρές πιπεριές και να επαινεί τα μικρά πιπεράκια που ξεπρόβαλλαν. Δεν ξέρω πόσο σοβαρό μπορεί να είναι. Ξέρω μοναχά πως ο μπαξές μου δίνει μια αίσθηση πληρότητας που δύσκολα μου χαρίζουν οι υπόλοιπες δραστηριότητές μου. Ξέρω ακόμα πως όσο φέρομαι «λογικά» η γη δε θα με πουλήσει ποτέ. Της δίνω λίγα και μου επιστρέφει πολλά.

Λόγια του μπαξέ

Λόγια του μπαξέ

Φεύγοντας από το κτήμα αφήνοντας τα ζώα και το μπαξέ φροντισμένα, γυρνώντας για την πόλη, πάντα με πιάνει αυτή η μελαγχολία. Το μόνο που με παρηγορεί είναι πως μεθαύριο πάλι θα είμαι εκεί. Κι αυτό το λιόγερμα ρε παιδιά... Αυτό το λιόγερμα.... Λες κι ο ήλιος μας μίλαγε. Σα να έλεγε πως εγώ εδώ θα είμαι και θα περιμένω, μέχρι να έρθετε μόνιμα στον τόπο που τα θάματα είναι καθημερινά. Εκεί που τα αυθόρμητα λόγια που βγαίνουν στο μπαξέ έχουν αξία ανεκτίμητη. Εκεί που τα λόγια του μπαξέ μιλάνε για την αληθινή ζωή...

Λόγια του μπαξέ

Κώστας Ανδρεόπουλος

Διαβάστε ακόμη:Φτιάχνω λαχανόκηπο χωρίς νερό

15 σχόλια:

  1. υπέροχο κείμενο! διάβαζα τις δικές μου σκέψεις. το μπλογκ τούτο με ενέπνευσε και μένα και λόγω αυτού βρίσκομαι στα πρώτα μου βήματα.

    ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Επιστροφη στα χωρια! Επιστροφη στην δυσκολη αλλα ουσιωδη επαφη με την φυση μας. Για την ψυχικη υγεια μας πανω απ ολα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συμπέρασμα: τις μεγαλύτερες απολαύσεις της ζωής τις δίνουν τα απλά πράγματα!!!
    Το απόλαυσα το κείμενό σου! Αυτή την ηρεμία, την αγαλλίαση, την νιώθω και εγώ, ακόμα και όταν ασχολούμαι με τις γλάστρες μου! Και όταν κλαδεύω τα λιγούστρα μου!
    Η γη αποδίδει πάντα την προσοχή και την περιποίηση! Φαντάσου να ξύπναγες εκεί, να 'παιρνες το φρέσκο σου αυγουλάκι από το κοτέτσι και να το έκανες πρωϊνό, να έκοβες την ντοματούλα και να την έκανες αμέσως σαλάτα....Απερίγραπτο συναίσθημα!!!
    Ύστερα απ'όλα αυτά πιστεύω ότι ο φυσικός χώρος του ανθρώπου είναι η φύση!!! Και φαντάσου πόσο διαβρωμένοι είναι αυτοι που την καταστρέφουν....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μεγάλη τύχη να έχεις λίγα μέτρα γης για κήπο.
    Υπέροχες εικόνες μου θυμίζουν τα παιδικά μου χρόνια και νοσταλγώ να τις ξαναζήσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος27/6/12, 3:25 μ.μ.

    Το θέμα είναι να μην έχεις πουθενά έξω από αυτή τη μισητή πόλη αλλού να γύρεις...
    Να αντέχεις τα δύσκολα κάθε λεπτό και να πέφτεις και να σηκώνεσαι γιατί διαφορετικά θα σε πάρει από κάτω και δεν θα επιβιώσεις.
    Ψάχνω τον ήλιο και τον ουρανό από το μπαλκόνι μου... και πολλές φορές κάνω και το σταυρό μου που υπάρχει και αυτό, προσπάθησα να φυτέψω ή καλύτερα να φέρω τη φύση και την αγάπη μου για αυτή στο μικρό μπαλκόνι μου, αλλά δυστυχώς δεν τα καταφέρνω, λίγα πολύ λίγα αλλά και πάλι αυτά μου δίνουν κουράγιο ότι κάτι επιτέλους θα αλλάξει.. Πόσο χαίρομαι που εσείς ζείτε στο όνειρό σας και το δικό μου συνάμα, πολλές φορές ονειρεύομαι ότι κάποτε θα ζήσω και εγώ, αλλά τα χρόνια πέρασαν και οι ευθύνες μεγάλωσαν.. και δυστυχώς το βλέμμα μου φτάνει μόνο στα δύο - τρία μέτρα να ρεμβάζω το τσιμέντο της αντικρινής οικοδομής. Είναι αλήθεια ότι έντυσα το μπαλκόνι μου με φυτά που τα λατρεύω και μόνο αυτά έχω για να .. ονειρεύομαι. Τουλάχιστον εύχομαι σε όσους μπορούν να φύγουν να ζήσουν μια καλύτερη πολύ καλύτερη ζωή... κοντά στη φύση εκεί που ανήκουμε.
    Εγώ απλά θα σας παρακολουθώ γιατί αυτό έμεινε και αυτό που δίνει ζωή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Φίλε Κώστα σ' ευχαριστώ για το υπέροχο κείμενο που μας χάρισες.
    Στις δύσκολες μέρες που περνά η πατρίδα μας ελπίζω να καταλάβουμε επιτέλους ότι οι αξίες της ζωής βρίσκονται αλλού και όχι στα χρήματα.
    Το σύνθημα μας πρέπει να είναι:
    Καλλιεργείτε.Κάνει τους άλλους ν' ανησυχούν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πρέπει να συνηδειτοποιήσουμε ότι είμαστε άνθρωποι, φτιαγμένοι από χώμα, όχι από πλαστικό! Ζούμε αφύσικα, μέσα στα τσιμέντα, στα χημικά. Δεν απολαμβάνουμε τη ζωή. Γι'αυτό κ όσοι ασχολούμαστε με κήπο, νιώθουμε αυτή την αίσθηση πληρότητας, ακόμα κ μετά από πολύ κούραση στον μπαξέ κάτω από τον ήλιο. Γιατί απλά κάνουμε ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ πράγματα που αρμόζουν στον άνθρωπο. Κ αυτό το μπλογκ μας βοηθάει να ζούμε φυσικά, ανθρώπινα. Συγχαρητήρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κώστα κατάφερες και πάλι να αγγίξεις ευαίσθητες χορδές! Ένα μεγάλο μπράβο και από εμένα. Η ζυγαριά όλο και περισσότερο γέρνει προς την αυτάρκεια και έχει άμεση σχέση με το τι θα θυσιάσουμε για να την αποκτήσουμε. Είναι δύσκολη απόφαση όπως δύσκολη και η απόλυτη αυτάρκεια αν δεν αναθεωρήσουμε στόχους και κυρίως αν δεν κάνουμε το εγώ …..ΕΜΕΙΣ.
    Κάτι πολύ όμορφο και διδακτικό στον πιο κάτω σύνδεσμο:
    http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2012/06/blog-post_22.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Εγώ πάλι φέτος, είπα να μην κάνω λαχανόκηπο γιατί είμαι φορτωμένη με απίστευτες δουλειές....αλλά τελικά υπέκυψα στον πειρασμό και πριν 20 μέρες το έστησα το μποστάνι μου. Εβλεπα το κομμάτι που φυτεύω κάθε χρόνο και ήταν σαν να μου μίλαγε....Το λυπήθηκα πραγματικά.....Μα δεν είναι κρίμα βρε παιδιά, να διαθέτουμε κάποιο χώρο και να τον αφήνουμε ανεκμετάλλευτο ?????....Και τόσο κομπόστ που κάνω κάθε χρόνο....και τόσα τσουβάλια κοπριά που έχω παραχωμένα από πέρυσι????....μόνο για τα λουλούδια ?????....Εντάξει, οι λαϊκές είναι γεμάτες και πάμφηνες (κάποιες....) αλλά τελικά πιστεύω ότι είναι η χαρά της δημιουργίας.....το καμάρι....Καλή δύναμη σε όλους. Φιλιά πολλά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος28/6/12, 10:37 π.μ.

    Μπράβω φίλε,
    πολύ καλή δουλειά.
    Για το μαύρισμα στην κορυφή των ντομάτων, τό έχω κι εγώ. Σαν έλλεψη από ασβέστιο μου φαίνεται. Ρίξε κοπριά όρνιθας η οποία έχει πολύ ασβέστιο. Προσοχή πρόσεξε να μην κάψεις τα φυτά.
    Κωνσταντίνος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Λογια του μπαξε! Υπεροχο κειμενο.Οι σκεψεις μου,τα συναισθηματα μου,η αγαλλιαση πο νοιωθω οταν ειμαι στον μπαξε μου.Ο αναζωογονητικος ιδρωτας μετα το τσαπισμα και το ξεβοτανισμα που κανει πιο νοστιμο το ποτηρι με το νερο που θα πιω μετα,το χαιδεμα με τα ματια στα φυτα,το αγγιγμα των καρπων,η κουβεντα με τις κοτουλες μου και τον πετεινο...η ομορφια της σκεψης ας κοψω τις πρωτες μελιτζανες ,ειναι ετοιμες, η ας κανω μια ομελεττα ,και τοσα αλλα.Ευτυχως ο μπαξες μου ειναι στο σπιτι μου.Τον βλεπω μολις ξυπναω,εκει πινουμε καφε το πρωι,και αργα..πριν σκοτεινιασει μια βολτα αναμεσα στα καρικια για να απολαυσουμε τη δουλεια της μερας και να προγραμματισουμε για την επομενη! Μπραβο για τη σελιδα σου,μπραωο για την τρυφεροτητα πουβγαζεις στις αναρτησεις σου,συνεχισε, ετσι ..ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πόσο σε νοιώθω...
    Είμαι στον έβδομο χρόνο οριστικής φυγής απ' την Αθήνα και επιτέλους βρήκα το σπίτι που πάντα ήθελα. Εκτός των άλλων, 100 μ2 περιβολάκι, που τώρα διαμορφώνω και φυτεύω σιγά σιγά. Η σοδειά μου θα είναι όψιμη (τα πρώτα αγγουράκια για παράδειγμα θα είναι έτοιμα για σαλάτα την άλλη βδομάδα), αλλά δεν πειράζει, φτάνει που θα είναι η σοδειά μου και θα είναι θρεμμένη με κοπριά!
    Σημειωτέον, ότι η μάνα μου διατηρεί ακόμα κήπο στην ταράτσα του σπιτιού μας στην Αθήνα, απ' όπου προμηθεύομαι κανονικούς σπόρους για μυρωδικά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πόσο σε νοιώθω...
    Είμαι στον έβδομο χρόνο οριστικής φυγής απ' την Αθήνα και επιτέλους βρήκα το σπίτι που πάντα ήθελα. Εκτός των άλλων, 100 μ2 περιβολάκι, που τώρα διαμορφώνω και φυτεύω σιγά σιγά. Η σοδειά μου θα είναι όψιμη (τα πρώτα αγγουράκια για παράδειγμα θα είναι έτοιμα για σαλάτα την άλλη βδομάδα), αλλά δεν πειράζει, φτάνει που θα είναι η σοδειά μου και θα είναι θρεμμένη με κοπριά!
    Σημειωτέον, ότι η μάνα μου διατηρεί ακόμα κήπο στην ταράτσα του σπιτιού μας στην Αθήνα, απ' όπου προμηθεύομαι κανονικούς σπόρους για μυρωδικά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Φράσκου Παναγιώτα30/6/12, 3:30 μ.μ.

    Κώστα Καλημέρα.
    Χαρήκαμε πολύ με το κείμενό σου. Ζούμε το ίδιο όνειρο. Θα μπορούσες να μας ανεβάσεις περισσότερες φωτογραφίες από το κοτέτσι;

    Ευχαριστώ,
    Παναγιώτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλημέρα Παναγιώτα,
    Στο σύνδεσμο αυτό : http://www.ftiaxno.gr/2011/12/blog-post_19.html έχω δημοσιεύσει "το ημερολόγιο ενός κοτετσιού". Έχει ενημερωθεί και πρόσφατα. Αν δεν καλυφτείς σε αυτό που ψάχνεις γράψε ένα σχόλιο κι αν μπορώ ευχαρίστως να κάνω μια ανάρτηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια που δεν είναι σχετικά και δεν αποσκοπούν σε σοβαρή συζήτηση του συγκεκριμένου θέματος θα διαγράφονται. Παρακαλώ να γράφεται κόσμια και με Ελληνικούς χαρακτήρες.
Η ευθύνη των σχολίων ανήκει αποκλειστικά και μόνο στους σχολιαστές.