Αφορισμοί Ιπποκράτους

Οι πιο σημαντικοί Ιπποκρατικοί αφορισμοί

• Ο μεν βίος είναι σύντομος, η δε ιατρική επιστήμη μακρά, η ευκαιρία φευγαλέα, η δε πείρα απατηλή (πολλάκις ωθούσα εις σφάλματα), δυσχερής δε η ορθή κρίσις των γεγονότων.
  Πρέπει λοιπόν όχι μόνον αφ’ εαυτού του ο ιατρός να παρέχει εις τον άρρωστο τα πρέποντα και ο πάσχων και οι περί αυτόν να επικουρούν, αλλά να υφίστανται και πρόσφορες συνθήκες.
• Σε όποιο νόσημα ο ύπνος επιφέρει δυσφορία, τούτο είναι θανάσιμο, εάν δε (τουναντίον) ο ύπνος ωφελεί, δεν είναι θανάσιμο.
• Όταν ο ύπνος (υπνηλία) ή αγρυπνία (αϋπνία) γίνονται αμφότερα πολύ περισσότερο του μετρίου, είναι κακό σημείο.
• Αιφνίδιοι κάματοι προαναγγέλλουν νόσο.
• Όταν τα σώματα δεν έχουν καθαρθεί, όσο και αν τραφούν, μάλλον βλάπτονται παρά ωφελούνται.
• Το στάδιο της κρίσεως των οξέων νοσημάτων αναφαίνεται εντός δεκατεσσάρων ημερών
• Εκ των επτά ημερών της εβδομάδος, όσο αφορά τους νόσους, η τέταρτη είναι ο δείκτης (ασκούσα αποφασιστική ισχύ επί της πορεία της νόσου). Εφόσον δε η νόσος συνεχίζεται και άλλη βδομάδα, οπότε η ογδόη ημέρα είναι η πρώτη της δεύτερης εβδομάδος, η ενδεκάτη ημέρα είναι ο δείκτης, καθόσον θα είναι η τετάρτη της εβδομάδος ταύτης. Υπολογίσιμος δε μετά ταύτα (συνεχιζόμενης της νόσου) η δεκάτη εβδόμη (από της ενάρξεως της νόσου), εφ όσον αυτή είναι η τετάρτη ημέρα από της δεκάτης τετάρτης, ήτις ήτο η λήξης της προηγούμενης εβδομάδος.
• Η διαύγεια του νου σε κάθε νόσο καθώς και το ευπρόσδεκτο εις τας παρεχόμενες τροφές είναι καλό προγνωστικό σημείο, το δε αντίθετο κακό.
• Εάν κατά την ανάρρωση ο ασθενής λαμβάνει καλή και ικανή σε ποσότητα τροφή και το σώμα δεν αναλαμβάνει, κακό σημείο προγνώσεως.
• Οι από την φύση λίαν παχύς είναι περισσότερο ταχυθάνατοι από τους αδυνάτους.
• Όσοι συχνάκις και σφοδρώς λιποθυμούν, χωρίς προφανή αιτία, αιφνιδίως αποθνήσκουν.
• Σε όσους όταν είναι νέοι έχουν κάθαρση του εντέρου ευχερή (είναι ευκοίλιοι), κατά το γήρας επέρχεται δυσχέρεια περί την λειτουργία του εντέρου (καθίστανται δυσκοίλιοι) και αντιθέτως, όταν νέοι όντες δυσκοίλιοι, καθίστανται γέροντες ευκοίλιοι.
• Εάν κατά τον ύπνο επισυμβαίνει μεγάλη εφίδρωσης άνευ καταφανούς αιτίας, τούτο υποδηλοί υπερσιτισμό του ατόμου τούτου, εάν δε αυτό συμβαίνει ενώ δεν λαμβάνει τροφή, τότε υποδηλοί ανάγκη καθάρσεως.
• Εκ των πυρετών όσοι μη όντες διαλείποντες αυξάνονται κατά την τρίτη ημέρα είναι σοβαρότατοι. Καθ οιονδήποτε δε τρόπον εάν διαλείπονται, τούτο δηλοί ότι είναι ακίνδυνοι.
• Εις σε όσους πυρετούς διαρκούν επί μακρόν, αναφαίνονται οιδήματα εις τας αρθρώσεις και άλγη.
• Εις του μη διαλείποντας πυρετούς, εάν η μεν έξω του σώματος επιφάνεια είναι ψυχρά, η δε έσω καίεται και έχει αίσθημα δίψας, τούτο είναι θανάσιμο προγνωστικό.br>
• Εις τα οξέα νοσήματα ψύξη των άκρων είναι κακό προγνωστικό.

Πηγή: ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΑΠΑΝΤΑ

Διαβάστε ακόμη:Η αλήθεια για την μακροζωία