Ιατρικά από τη θάλασσα

Τα ψάρια σαν τροφή και σαν φάρμακο

Ο θαλάσσιος αχινός κάνει καλό στο στομάχι, διευκολύνει τις κενώσεις της κοιλιάς και είναι διουρητικός. Tο όστρακο του ωμό προστίθεται με ωφέλεια στα καθαριστικά που ενδείκνυνται στην ψώρα, ενώ καμένο καθαρίζει τα ακάθαρτα έλκη και συστέλλει τα έλκη που αναπτύσσουν σαρκώματα.

O ζωμός των αχηβάδων και των άλλων κοχυλιών, αν βραστεί με λίγο νερό, διευκολύνει τις κενώσεις της κοιλιάς. Πίνεται και με κρασί.

Η χολή του θαλάσσιου σκορπιού ενδείκνυται στους καταρράκτες, τα λευκώματα και τις αμβλυωπίες των ματιών.

Ο θαλάσσιος δράκος είναι θεραπευτικός του τσιμπήματος από το δικό του αγκάθι, αν ανοιχτεί και μπει πάνω στο τσίμπημα.

Η θαλάσσια σαρανταποδαρούσα, αν βραστεί με λάδι και επαλειφθεί, ρίχνει τις τρίχες, ενώ αν αγγιχτεί, προκαλεί φαγούρα.

Ο θαλάσσιος λαγός μοιάζει με μικρό καλαμάρι, ενώ λιωμένος ως κατάπλασμα αντιδρά στο δικό του δηλητήριο, και μαζί με θαλάσσια ανεμώνη ρίχνει τις τρίχες.

Το κεντρί του θαλάσσιου τρυγονιού, το οποίο είναι φυτρωμένο από την ουρά του και ανάποδα προς τα λέπια, καταπραΰνει το δόντι που πονά- γιατί το σπάει και το αποβάλλει.

Το μελάνι της βραστής σουπιάς όταν τρώγεται, είναι δύσπεπτο και μαλακτικό της κοιλιάς. Το όστρακο που σχηματίζεται σε αυτήν, αν πλαστεί σε κολλύρια, ενδείκνυται για εντριβή της τραχύτητας των βλεφάρων, ενώ, αν καεί στο δικό του όστρακο, έως ότου αποβληθεί το πλακώδες μέρος του, καθαρίζει λεπτοτριμμένο τους αλφούς, την πιτυρίαση, τα δόντια και τις φακίδες. Προστίθεται, αφού ξεπλυθεί, και στα οφθαλμικά φάρμακα. Ενδείκνυται να εμφυσάτε στα λευκώματα των ματιών των ζώων, ενώ λιώνει τα πτερύγια στα μάτια, αν ριχτεί λεπτοτριμμένο μαζί με αλάτι.

Το μπαρμπούνι όταν τρώγεται συνέχεια, φαίνεται ότι προκαλεί αμβλυωπία. Αν ξεκοιλιαστεί ωμό και γίνει κατάπλασμα, θεραπεύει τα τσιμπήματα του θαλάσσιου δράκοντα, του σκορπιού και της αράχνης.

Το κεφάλι της παστής μαρίδας, αν καεί και ψιλοτριφτεί συστέλλει τα έλκη που αναπτύσσουν σαρκώματα και σταματά τα διαβρωτικά έλκη και διαλύει τους ρόζους και τους όγκους του δέρματος, ενώ η σάρκα τους κάνει καλό όπου και καθετί παστωμένο.

Και τον φρέσκο κοκωβιό, αν τον βάλεις σε χοιρινή κοιλιά, τη ράψεις, τη βράσεις σε δώδεκα ξέστες νερού μέχρι να γίνουν δύο, σουρώσεις τον ζωμό, τον αφήσεις έξω και τον πιεις, θα προκαλέσεις ήπια κένωση της κοιλιάς. Ως κατάπλασμα ωφελεί όσους έχουν δαγκωθεί από σκύλο ή ερπετά.

Ο λεγόμενος ωμοτάριχος είναι η σάρκα του παστωμένου τόνου. Όταν τρώγεται, κάνει καλό σε όσους έχουν δαγκωθεί από την ονομαζόμενη «οχιά πρηστήρα».
Πρέπει να δίνουμε όσο το δυνατόν περισσότερο και να τους αναγκάζουμε να πίνουν κρασί και να κάνουν εμετό, ενώ ενδείκνυται πάρα πολύ και στη διατροφή με καυστικές τροφές. Γίνεται με ωφέλεια κατάπλασμα σε όσους έχουν δαγκωθεί από σκύλο.

Κάθε γάρος που παρασκευάζεται από παστωμένα ψάρια και κρέατα, αν γίνουν με αυτόν εξωτερικές πλύσεις, σταματά τα διαβρωτικά έλκη και θεραπεύει τα δαγκώματα των σκύλων. Γίνεται κλύσμα και σε όσους έχουν δυσεντερία και ισχιαλγία, σε άλλους για να κλείσει τα έλκη, σε άλλους για να ερεθίσει όσα δεν έχουν έλκος.

O ζωμός από τα φρέσκα ψάρια διευκολύνει τις κενώσεις της κοιλιάς, ενώ μερικές φορές, άλλοτε όταν πίνεται σκέτος και άλλοτε όταν πίνεται με κρασί. Ιδιαίτερα παρασκευάζεται γι' αυτές τις περιπτώσεις ο ζωμός από τις φυκίδες, τις σκορπίνες, τους γύλους, τις πέρκες και τα υπόλοιπα μαλακά και χωρίς κακοσμία πετρόψαρα, με απλό τρόπο μαζί με νερό, αλάτι, λάδι και άνηθο.

Ο φρέσκος θαλάσσιος πνεύμονας, αν λιωθεί και τεθεί ως κατάπλασμα, ωφελεί αυτούς που έχουν ποδάγρα και χιονίστρες.

Πηγή:Διοσκουρίδης-Περί ύλης Ιατρικής Β'

Διαβάστε ακόμη:Φτιάχνω θαλασσινό αλάτι