Περί σαρκοφαγίας: Ο πρώτος λόγος του Πλούταρχου
Οι δύο λόγοι περί σαρκοφαγίας του Πλουτάρχου, οι οποίοι συμπεριλαμβάνονται στο μακροσκελές έργο του «Τα Ηθικά» ανήκουν θα λέγαμε στην πρώιμη παράδοση υπεράσπισης των ζώων η οποία ξεκίνησε, στον δυτικό τουλάχιστον κόσμο, από τον Πυθαγόρα.
Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι η δύναμη της διαίσθησης του Πλούταρχου στο να παραθέτει πράγματα τα οποία σήμερα έχουν αποδειχτεί από την εξέλιξη της επιστήμης. Επίσης εντυπωσιάζουν και οι ίδιοι οι λόγοι με τις επισημάνσεις και τα επιχειρήματά τους.
Το απόλυτα θλιβερό όμως είναι ότι ενώ αυτοί οι λόγοι θα έπρεπε να διαβάζονταν σήμερα από φιλολογικό και μόνο ενδιαφέρον από μια πραγματικά πολιτισμένη ανθρωπότητα που θα είχε προ πολλού καταλάβει το λάθος της και θα είχε κάνει το χρέος της προς τα ζώα, αντίθετα διαβάζονται σε ένα περιβάλλον πρωτοφανούς για τα χρονικά του πλανήτη συστηματοποιημένης βαρβαρότητας και καταπίεσης των ζώων. Γιατί τότε ο Πλούταρχος αναφερόταν σε κάτι που ήταν μια περιορισμένη πρακτική και όχι σε κάτι που είναι γενικευμένο και στο επίκεντρο του καταναλωτισμού όπως σήμερα.
Οι λόγοι αντιμάχονται την στενοκεφαλιά και τις μεροληπτικές αντιλήψεις μιας ιδιάζουζας και ανώμαλης πρακτικής που υποβιβάζει τα ζώα από αισθανόμενα πλάσματα σε τροφή. Όμως παρά τις επικλήσεις στη λογική, παρά τα επιχειρήματα και τα πειστήρια ενός αδικαιολόγητου εγκλήματος, η ανθρωπότητα έκλινε τελικά εκεί που την οδήγησαν τα αλληλοδιαδεχόμενα συστήματα της καταπίεσης (ΣτΚ): στην χωρίς δεύτερη σκέψη, ολοκληρωτική καταπίεση των ζώων.
Και όπως είπε ο Πλούταρχος «αυτό το είδος γεύματος είναι στ’ αλήθεια δυσοίωνο» αφού ουσιαστικά δεν πρόκειται περί διατροφής αλλά διαταραχής και μανίας καταδίωξης η οποία προοιωνίζει μεγάλα κακά.
Ακολουθούν κάποια σημαντικά σημεία από τον πρώτο λόγο
- Αρχικά ο Πλούταρχος αναρωτιέται τι προκάλεσε την αλλαγή της αντίληψης και της νοοτροπίας των ανθρώπων: πως δηλαδή μπόρεσαν να δουν ως τροφή τα τραύματα, τις πληγές, τα πτώματα και τον θάνατο και να περάσουν σε αφύσικες και αντικοινωνικές ηδονές.
- Οι συνθήκες: εξηγεί την ανάγκη των πρωτόγονων (λόγω δυσμενών συνθηκών) και την μη ανάγκη των συγχρόνων του και «την δυνατότητα να καλοπερνάτε χωρίς να λερώνετε τα χέρια σας με αίμα». Εντυπωσιακή είναι η επισήμανση του Πλούταρχου για την αφθονία της φυτικής τροφής που από τότε έκανε περιττή την σαρκοφαγία. Και αν τότε μιλούσε για αφθονία, τότε σήμερα θα πρέπει να μιλάμε για απέραντο πλούτο που κάνει ολότελα περιττή την κατανάλωση ζωικών.
- Η σαρκοφαγία ως ύβρις: η πράξη του φόνου που προηγείται της σαρκοφαγίας δεν γίνεται λόγω αυτοάμυνας απέναντι σε σαρκοφάγα ζώα, αλλά προς άκακα φυτοφάγα ζώα. Και δυστυχώς όπως και τότε έτσι και σήμερα εξακολουθούμε να «θεωρούμε τις κραυγές τους άναρθρους ήχους και όχι παρακλήσεις, δεήσεις και επικλήσεις για δικαιοσύνη».
- Η ολιγωρία κάποιων ευαίσθητων ανθρώπων: «Αν και παραιτούνται από αυτά τώρα που είναι νεκρά, δεν συνηγόρησαν υπέρ τους όταν ήταν ζωντανά».
- Η φυσιολογία του ανθρώπου και πως ενεργούν τα πραγματικά σαρκοφάγα: η σαρκοφαγία είναι «ενάντια στη φύση», εξού και η αλλοίωση της νεκρής σάρκας ... «σαν να βαλσαμώνουμε πράγματι νεκρό για ταφή, ... ώστε το γευστικό όργανο να εξαπατηθεί και να δεχτεί ό,τι του είναι ξένο».
- Τα συμπτώματα της σαρκοφαγίας: «προκαλεί φοβερό βάρος και νοσηρές μορφές δυσπεψίας», αφού δεν είναι διατροφή αλλά πάθηση και παθολογική κατάσταση με συμπτώματα για το σώμα και το μυαλό. Εδώ η διαίσθηση του Πλούταρχου για το άπεπτο της σάρκας επαληθεύεται από τις σύγχρονες έρευνες που δείχνουν ότι η ζωική πρωτεΐνη σαπίζει μέσα στο μακρύ εντερικό σύστημα του ανθρώπου.
- Η δυσμενής επίπτωση της σαρκοφαγίας στο πνεύμα: «Η σαρκοφαγία δεν είναι μόνον για τα σώματα παρά φύση, αλλά μας κάνει πνευματικά τραχείς και χυδαίους λόγω του κορεσμού και της κατάχρησης... Η σάρκα αλλοιώνει το πνεύμα, θολώνει και παραμορφώνει την άποψη για τα πράγματα γιατί την περνάει από τον παραμορφωτικό φακό της βίας και της αδικίας».
- Η ασύμβατη με το σώμα διατροφή και η ζημιά που προκαλεί: «Έτσι επομένως και μέσα από σώμα ταραγμένο, παραφορτωμένο και βαρύ από τροφές αταίριαστες η λάμψη και το φέγγος της ψυχής ρέουν από αυτό θολά και συγχυσμένα, ανώμαλα και ασταθή, εφόσον η ψυχή δε διαθέτει φως και ένταση για να εισχωρήσει στα λεπτά και αδιόρατα σημεία της πραγματικότητας».
- Η αλληλοσύνδεση μιας συμπεριφοράς αδικίας προς τα ζώα με μιαν αντίστοιχη προς τον άνθρωπο: «Μα και πέρα από αυτά, δεν θεωρείς πως ο εθισμός στην αγάπη για τα άλλα πλάσματα είναι θαυμάσιο πράγμα; Ποιος θα μπορούσε να αδικήσει άνθρωπο, αν αντιμετωπίζει με τόση πραότητα και αγάπη πλάσματα ξένα και όχι συγγενικά;»
- Τέλος η εξήγησή του για την πρακτική της σαρκοφαγίας: «... υπάρχει το άλογο στοιχείο μέσα μας, το στοιχείο της αταξίας και της βίας». Επίσης η επισήμανση της δύναμης που έχει η συνήθεια ακόμη και μπροστά στον κίνδυνο και το γεγονός ότι αντιδρούμε σε ότι είναι ενάντιο στην όποια εφήμερη ανθρώπινη παράδοση και συνήθεια αλλά όχι σε ότι είναι ενάντια στη φύση. Γι αυτό και λεει ρητά ότι: «όποιος βασανίζει πλάσμα που ζει δεν είναι καλύτερος από εκείνον που αφαιρεί τη ζωή και σκοτώνει».
Πηγή: http://veganism-now.blogspot.com
Διαβάστε ακόμη:Πηγές βιταμινών από βότανα
Αγαπητέ μου Θόδωρε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντιλέγω, όντας σίγουρος οτι το περιμένεις, χωρίς να αντιδικώ, αλλά σε διάλογο ευελπιστώντας.
1. Το ξεριζωμένο λαχανικό, η λειοτριβιμένη εληά, το τεμαχισμένο φρούτο φρέσκο ή κονσερβοποιημένο, το μαγειρεμένο στη φωτιά χορταρικό, δεν είναι το ίδιο με το τεμαχισμένο ζωντανό? Μή βιαστείς να γελάσεις ή να απαντήσεις αρνητικά. Η ανάρτησή σου με τίτλο «Ο μυστικός κόσμος των φυτών» στις 24 Νοεμβρίου 2011 και τα σχόλια, αυτό υποστηρίζουν. Μαζί με τις απόψεις του Αριστοτέλη και του Εμπεδοκλή.
2. Η ανάπτυξη του εγκεφάλου άρχισε στον πρωτόγονο άνθρωπο, όταν εκτός από φυτική τροφή άρχισε να τρέφεται και με κρέας.
3. Την εποχή που ήταν τροφοσυλλέκτης, το σημαντικότερο κομάτι της πρωτόγονης κοινωνίας ήταν οι κυνηγοί. Αυτοί μπορούσαν να εξασφαλίσουν την επιβίωση της ομάδας-φυλής για μακρό χρονικό διάστημα με τροφές που είχαν τα απαραίτητα συστατικά και «γρήγορη απόδοση» ώστε να αντέξουν τα μέλη στην σκληρή ζωή, τις κακουχίες και τις χαμηλές θερμοκρασίες τον χειμώνα.
4. Αργότερα όταν έγινε τροφοπαραγωγός, η καλλιέργεια της γής αναπτύχθηκε χέρι-χέρι με την κτηνοτροφία. Από τα παραγόμενα φυτικά προϊόντα, ένα τμήμα γινόταν ζωοτροφή. Με τον τρόπο αυτό τα κοπάδια τρέφονταν καλύτερα, τα ζώα πολλαπλασιάζονταν ταχύτερα και επομένως η «γρήγορης απόδοσης» τροφή στις οργανωμένες κοινωνίες βοηθούσε στην περαιτέρω ανάπτυξη σε άλλους τομείς αφού το επισιτιστικό λυνόταν.
5. Το παράδειγμα της ζωϊκής τροφής που «σαπίζει» δεν αντέχει σε κριτική. Και τα λαχανικά και τα φρούτα επίσης σαπίζουν. Είναι οι διεργασίες της πέψης και μάλιστα οι φυτικές τροφές σαπίζοντας παράγουν αέριους υδρογονάνθρακες (π.χ. μεθάνιο κ.λ.π. στα έλη), κατάσταση που δημιουργείται και στο λεπτό έντερο του ανθρώπου.
6. Εκτός από τα φυτοφάγα ζώα, δεν θα πρέπει να καταναλώνονται και τα ψάρια, αφού είναι ζωϊκοί οργανισμοί με αίμα, η έξοδό τους από το νερό είναι δολοφονία και το καθάρισμα από λέπια και σπάραχνα βάφει τα χέρια με αίμα!!!
7. Το λεπτό έντερο στα φυτοφάγα ζώα έχει μήκος το τετραπλάσιο των σαρκοφάγων, ακριβώς επειδή η φυτική τροφή είναι πλέον δύσπεπτη και αφομιώσιμη. Το ανθρώπινο λεπτό έντερο είναι στην μέση των ανωτέρω δύο, γεγονός που υποδηλώνει την παμφάγο κατάσταση του ανθρώπου.
8. Είναι επίσης προφανές οτι ούτε αυγά πρέπει να καταναλώνονται, ιδιαίτερα αν πρέρχονται από κοτέτσι που υπάρχει και κόκκορας, διότι ήδη υπάρχει γονιμοποίηση, άρα τρώγοντας ένα «χωριάτικο» αυγό, δολοφονούμε μια εξελισσόμενη ζωϊκή ύπαρξη!!!
Καλέ μου φίλε Θόδωρε δεν χρειάζεται να συνεχίσω άλλο. Έγραψα το σχόλιο επειδή ξέρεις πολύ καλά πως η ανάρτησή σου αυτή θα με προκαλούσε.
Δεν πιστεύω οτι σε θέματα διατροφής ο άνθρωπος είναι ίδιος με τα φυτοφάγα ζώα και δεν νομίζω οτι οι διατροφικές ανάγκες του που σχετίζονται όχι μόνο με την σωματική ανάπτυξη αλλά και την πνευματική, μπορούν να καλυφθούν με φυτικά πρωτογενή προϊόντα και τα παράγωγά τους. Η κορυφαία στιγμή στην εξελικτική πορεία του είναι αυτό που αναφέρω στην παράγραφο 2.
Αν εμείς ρυπαίνουμε την φύση, μεταλάσσουμε τα ζώα, υποβαθμίζουμε την θρεπτική και όχι μόνο αξία πολλών ειδών διατροφής, μετατρέποντάς τα συχνά σε δηλητηριώδεις ευρείας κατανάλωσης ουσίες, δεν φταίει το ζωϊκό βασίλειο αλλά ο δικός μας υπερκαταναλωτισμός και η απληστία.
Πιστεύω ακράδαντα οτι η σοφότερη διαχρονικά ρήση, αυτή που πρέπει να αποτελεί το σημείο αναφοράς για όλους ανεξαρτήτως είναι το: «Μέτρον άριστον». Το έχουμε χάσει και ξεχάσει. Ας προσπαθήσουμε να το ξαναβρούμε και να το τηρήσουμε. Μόνο κερδισμένοι θα βγούμε.
Συγνώμη είστε ο ίδιος Θεόδωρος με αυτόν που πριν λίγες ημέρες ανάρτησε το άρθρο με την ξεπουπουλιάστρα ή άλλος ???
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να εξηγιόμαστε και να μην μπερδευόμαστε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ που γράφω τώρα, είμαι ο Θεόδωρος που μετέφερα και το συγκεκριμένο άρθρο, φαίνεται και σε κάθε ανάρτηση και σε κάθε σχόλιο ποιός γράφει.
Για την ξεπουπουλιάστρα έγραψε το άρθρο για τη κατασκευή ο φίλος Δημήτρης Αμανατίδης που συμμετέχει και αυτός στην ιστοσελίδα.
Ο Αντώνης που σχολίασε το άρθρο συγγράφει και αυτός στην ιστοσελίδα του blog www.ftiaxno.gr όπως και ο κύριος Κώστας Ανδρεόπουλος.
Όλοι γνωριστήκαμε στο blog και συνεχίζουμε, ο καθένας μεταφέρει τις ιδέες, απόψεις, γνώσεις μέχρι και κατασκευές του, ελεύθερα.
Η γνώση είναι γνώση και οι απόψεις απόψεις...
Σε καθημερινή βάση δολοφονούνται με τον αγριότερο τρόπο κατά μέσο όρο 75 εκατομμύρια ζώα σε όλο τον κόσμο για να γίνουν «απολαυστικοί μεζέδες» στα πιάτα κρεατοφάγων!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ στατιστική της … ντροπής, αναλυτικά
Καθημερινά κατά μέσο όρο δολοφονούνται:
70 εκατομμύρια κοτόπουλα
2,8 εκατομμύρια χοίροι
1,2 εκατομμύρια πρόβατα
654.000 αγελάδες
Στον αντίποδα
Αν επρόκειτο να αποβάλουμε την κατανάλωση κρέατος εξ ολοκλήρου, οι πόροι τροφίμων του κόσμου θα ήταν επαρκείς για να ταΐσουν 10 δισεκατομμύρια ανθρώπους το 1998
Κατά μέσο όρο, χρειάζονται
15 κιλά σιταριού για να παράγουμε μόνο ένα κιλό βόειου κρέατος
6 κιλά σιταριού για να παράγουμε ένα κιλό χοιρινού κρέατος
3 κιλά σιταριού για να παράγουμε ένα κιλό κοτόπουλου
9 κιλά ιχθυάλευρου για να παράγουμε ένα κιλό εκτρεφόμενων ψαριών
Το ίδιο σιτάρι μπορεί να καταναλωθεί άμεσα από τους ανθρώπους.
Αυτοί οι αριθμοί σε βοηθούν τώρα να καταλάβεις γιατί πεθαίνουν τόσοι άνθρωποι καθημερινά από την πείνα…!
Ένας χορτοφάγος βοηθάει στην εξάληψη της πείνας στον Πλανήτη
Ένας χορτοφάγος σώζει 99 ζωές ζώων κάθε χρόνο
Γίνε χορτοφάγος και κανένα σώμα δεν πληγώνεται
Σώσε ζωές!
Εδώ είναι ένας κατάλογος φυσιολογικών διαφορών μεταξύ του ανθρώπου και των σαρκοφάγων:
Σαρκοφάγα : μακριά, αιχμηρά δόντια εστιασμένα στο ξέσκιμα και το μάσημα της σάρκας. Κινήσεις σαγονιών πάνω-κάτω ΜΟΝΟ για ξέσκιμα και δάγκωμα.
Άνθρωπος : Έχει τραπεζίτες για συντριβή και άλεση και σαγόνια που κινούνται από πλευρά σε πλευρά για μάσημα χορταρικών.
Σαρκοφάγα : Το σάλιο τους είναι όξινο για την αφομοίωση της ζωικής πρωτεϊ’νης.
Άνθρωπος : Το σάλιο του είναι αλκαλικό και περιέχει το ένζυμο ptyalin για πέψη του άμυλου.
Σαρκοφάγα : Το στομάχι τους είναι ένας απλός στρογγυλός σάκος που εκκρίνει 10 φορές περισσότερο υδροχλωρικό οξύ απ’ότι στους ανθρώπους.
Άνθρωπος : Το στομάχι είναι στενόμακρο, σύνθετο και συνεχίζει με το δωδεκαδάκτυλο, τον σωλήνα που οδηγεί στο λεπτό έντερο.
Σαρκοφάγα : Τα έντερα είναι 3 φορές το μήκος του κορμού τους, σχεδιασμένα για τη γρήγορη αποβολή του κρέατος, το οποίο σαπίζει γρήγορα.
Άνθρωπος : Τα έντερα είναι 12 φορές το μήκος των κορμών μας, με σκοπό να κρατήσει τα τρόφιμα έως ότου εξαχθούν όλες οι θρεπτικές ουσίες.
Σαρκοφάγα : Το συκώτι τους θα αποβάλει 10 – 15 φορές περισσότερο ουρικό οξύ από το ανθρώπινο συκώτι.
Άνθρωπος : Το συκώτι μας δεν παράγει καθόλου το ένζυμο ” uricase ” για να αποβάλει το ουρικό οξύ.
Σαρκοφάγα : Δεν ιδρώνουν μέσω του δέρματός τους και δεν έχουν πόρους.
Άνθρωπος : Ιδρώνει μέσω του δέρματος για να αποβάλει τα απόβλητα.
Σαρκοφάγα : Τα ούρα είναι όξινα.
Άνθρωπος : Τα ούρα είναι αλκαλικά.
Σαρκοφάγα : Η γλώσσα είναι τραχιά για το γλείψιμο του αίματος και της σάρκας.
Άνθρωπος : Η γλώσσα είναι ομαλή.
http://humanisticecology.wordpress.com/2010/12/06/γιατί-χορτοφαγία/
Ανώνυμε φίλε 11 Δεκεμβρίου 4.58΄ π.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή κάποια από τα λόγια μου στον χειμαρρώδη αντίλογό σου είτε διαστρεβλώθηκαν είτε παραλήφθηκαν, θεωρώ οτι δικαιούμαι να απαντήσω:
--Χαρακτήρισα τον άνθρωπο παμφάγο και όχι σαρκοφάγο που μου καταλογίζεις.
--Ανέφερα οτι στο ζωϊκό βασίλειο ανήκουν και τα ψάρια τα οποία λησμόνησες στην στατιστική της «ημερήσιας δολοφονίας».
--Έκανα σύγκριση με την ανάρτηση του blog για τον «Μυστικό κόσμο των φυτών» που δεν τα διαφοροποιεί από τα ζώα. Το άφησες ασχολίαστο.
--Μίλησα για τον καθοριστικό ρόλο του κρέατος στην ανάπτυξη του ανθρώπινου εγκεφάλου, στον μέχρι τότε φυτοφάγο πρόγονό μας. Το άφησες ασχολίαστο.
--Ανέφερα σαν ακραίο παράδειγμα την κατανάλωση αυγών. Το άφησες ασχολίαστο.
--Σου «διέφυγε» οτι ο άνθρωπος δεν χρειάζεται να ξεσχίζει σάρκες επειδή δεν τρώει ωμό κρέας αλλά μαγειρεμένο. Επομένως δεν χρειάζεται δόντια σαρκοφάγου αλλά ακριβώς αυτά που έχει γιά μάσηση.
--Κάνεις σοβαρά ανατομικά λάθη ως πρός το μήκος του ανθρώπινου λεπτού εντέρου σε σχέση με τα σαρκοφάγα και τα φυτοφάγα. Ψάξε το.
--Λησμόνησες οτι τα φυτοφάγα ζώα έχουν τέσσερα (4) στομάχια προκειμένου να πέψουν και να αφομοιώσουν την φυτική τροφή, ενώ ο άνθρωπος ένα (1).
--Μάλλον δεν πήγες ποτέ σε μικροβιολογικό εργαστήριο, αλλιώς θα ήξερες οτι η αντίδραση των ανθρώπινων ούρων δεν είναι αλκαλική όπως αναφέρεις προκειμένου να στηρίξεις τις απόψεις σου , αλλά όξινη.
--Σου διέφυγε οτι ο άνθρωπος δεν γλύφει αίμα και ωμές σάρκες επομένως δεν χρειάζεται τραχειά γλώσσα.
--Τα βοοειδή, αιγοπρόβατα και πουλερικά, δεν χρειάζεται να τρέφονται με σιτάρι με αποτέλεσμα να δημιουργείται σιτοδεία, όπως σκόπιμα διαστρεβλώνουν οι στατιστικές. Μπορούν να τραφούν με την αυτοφυή βλάστηση, οι χοίροι με τα οικιακά αποφάγια και τα πουλερικά με τον συνδυασμό των δύο.
ΕΙΜΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΦΗ ΣΕ ΜΟΝΑΔΕΣ ΚΡΕΑΤΟΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΗΛΩΣΑ ΣΤΙΓΜΑΤΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΡΥΠΑΝΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΤΗΝ ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΤΡΟΦΩΝ ΣΕ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑ. Δεν το αντιλήφθηκες?
--Πιστεύεις σοβαρά οτι τα ιχθυάλευρα από αλευροποιημένα ψαροκόκκαλα, εντόσθια ψαριών, απόβλητα σφαγείων και χίλια μύρια όσα, μπορούν να αποτελέσουν ανθρώπινη τροφή ?
ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΠΟΨΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΦΗ ΖΩΩΝ ΕΧΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΧΘΥΟΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΙ ΑΝΩΤΕΡΩ ΣΤΑΣΤΙΣΤΙΚΕΣ ΣΚΟΠΙΜΑ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΘΕΩΡΩΝΤΑΣ ΤΑ ΙΧΘΥΑΛΕΥΡΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΤΡΟΦΗ.
--Είναι προφανές οτι οι ποσότητες των φυσιολογικά παραγόμενων ζωϊκών τροφών δεν επαρκούν για υπερκατανάλωση. Μα πρώτος το στιγμάτισα εννοώντας οτι μιλώ για σωστή κατανάλωση, αλλά μάλλον ούτε αυτό έγινε αντιληπτό..
ΑπάντησηΔιαγραφή--Οι στατιστικές όμως που αναφέρουν τις ποσότητες σιταριού που απαιτούνται για την ανάπτυξη βοοειδών, αιγοπροβάτων ή πουλερικών, είναι προφανές οτι σκόπιμα παραλείπουν την φυσιολογική τροφή και ασχολούνται μόνο με το σιτάρι παραλείποντας(!!!???) τα εξής δύο ακόμη πιό σοβαρά ζητήματα:
1. Δεν αναφέρονται οι χιλιάδες τόνοι σιτηρών που καταστρέφονται ετησίως με φωτιά, προκειμένου να ελέγχονται οι τιμές.
2. Η προβαλόμενη σιτοδεία προμοτάρει στην ουσία την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη της καλλιέργειας μεταλλαγμένων προκειμένου να επαρκούν τα σιτηρά.
--Αν ο ανθρώπινος οργανισμός δεν είχε δυνατότητα να αποβάλει το ουρικό οξύ, (πάντα μιλώ για φυσιολογικές ποσότητες), το ανθρώπινο είδος θα είχε εξαληφθεί. Ξέρεις γιατί? Ουρικό οξύ φίλε μου έχουν και μάλιστα σε μεγάλη ποσότητα όλα τα όσπρια πλήν της φακής, οι ντομάτες, τα φυστίκια και πολλές άλλες φυτικές τροφές. Ψάξε και θα βρείς. Αλλά ούτε αυτό λένε οι στατιστικές. --Όσον αφορά τους πόρους στο δέρμα των ζώων, ναι το δέρμα του σκύλου δεν έχει πόρους, οπότε δεν αναπνέει μέσω του δέρματος και γι αυτό τα βλέπεις με την γλώσσα κρεμασμένη έξω να αναπνέουν με πολύ γρήγορες ανάσες. Το ότι δεν υπάρχουν όμως θύλακες ή αδένες στα ζώα, από τους οποίους εκκρίνεται ιδρώτας και τοξίνες είναι επίσης διαστρέβλωση.
Τί νομίζεις δηλαδή? Δεν ιδρώνουν τα σαρκοφάγα μετά από έντονη προσπάθεια ή τρέξιμο? Δεν χάϊδεψες ποτέ ιδρωμένο σκύλο?
Μακρυγόρησα αλλά δεν γινόταν αλλιώς, επειδή όχι μόνο παραξήγησες την θέση μου αλλά και επειδή στην δική σου θέση υπάρχουν σοβαρές ανακρίβειες. Η φανατική υποστήριξη ακραίων καταστάσεων, δημιουργεί στρεβλώσεις και αυτό αντίκειται στην αρχή της αναζήτησης της αλήθειας.
Θα τελειώσω εδώ όπως και στο πρώτο σχόλιο, με την άποψη που έπρεπε να λάβεις υπ’ όψιν πριν με «στήσεις στον τοίχο».
«Μέτρον άριστον» φίλε μου. Το ξαναδηλώνω.
Γράφω όντας και σαρκοφάγος την γνώμη μου διότι η συζήτηση περί σαρκοφαγίας ή μη είναι μιά συζήτηση γνώμης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναγνωρίζω πλήρως οτι το να τρώω κρέας αποτελεί μιά ικανοποίηση του ουρανίσκου και της μύτης και τίποτα άλλο.
Αναγκαιότητα διατροφική σε καμιά περίπτωση δεν είναι και φυσικά αν όλοι έπρεπε να "σφάξουμε" πρίν φάμε το τσιτσίκο μας, δλδ να πληρώσουμε τον ψυχολογικό φόρο αίματος που αναλογεί ή θα έπρεπε να αναλογεί σε κάθε σαρκοφάγο τότε οι σαρκοφάγοι θα ήταν πολύ λιγότεροι.
Προσωπικά σφάζω πουλερικά και άλλα είδη ζώων, παλαιότερα υπήρξα και κυνηγός και σχεδόν πάντα ένιωθα ένα αίσθημα απώλειας μετά την πολύ ψύχραιμη πρέπει να ομολογήσω τέλεση της αφαίρεσης ζωής που έκανα.
Όσο μεγαλώνω και η εμπειρία της ζωής με κάνει να κρατάω μόνο τα ουσιώδη για να συνεχίσω να ζώ νομίζω πώς ή σφαγή είναι μιά εντελώς περιττή πράξη που από μόνη της εξαγριώνει τον άνθρωπο και τον υποβιβάζει, τον καθηλώνει σε μια κατάσταση αιματηρής εξάρτησης.
Δεν γράφω για να σώσω την ψυχή μου, περιγράφω τις διαδρομές των αισθημάτων μου μετά από αρκετές αιματηρές θυσίες με τίς αντίστοιχες απολαύσεις. (οι μπεκάτσες σαλμί ήταν μιά ηδονιστική ανταπόδοση)
Φυσικά η κατανάλωση αυγών και τυροκομικών δεν έχει καμιά σχέση με σαρκοφαγία εφόσον η παραγωγή τους γίνεται με τρόπο που δεν βασανίζει ή εναντιώνεται στη φύση των ζώων.
Στη Λήμνο πρίν αρκετά καλοκαίρια πέρασα δέκα μέρες τρώγοντας σχεδόν αποκλειστικά το εξαιρετικό ντόπιο ψωμί με το μελίχλωρο τυράκι συνοδεία τσίπουρου ή λευκού αρωματικού κρασιού, έφυγα με την αίσθηση πως θα μπορούσα να συνεχίσω έτσι για πάντα.
Η μη σαρκοφαγία ή η Μεσογειακού τύπου κατανάλωση κρέατος είναι απόφαση και μάλιστα μια απόφαση που μπορεί να σώσει τη γη.
υ.γ. Φυσικά το μεγαλύτερο πρόβλημα της ανθρωπότητας δεν είναι η σαρκοφαγία αλλά η επερχόμενη ανθρωποφαγία σαν φυσική εξέλιξη της πρώτης.
Λογικό (για πόσο ακόμα;) πρόβατο.
H διατροφή ενός εκάστου είναι σαφώς δικαίωμά του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δημοσίευση ελλιπών ή μεροληπτικών στατιστικών όμως, είναι σκόπιμη απόκρυψη ή διαστρέβλωση στοιχείων.
Η μή απάντηση με επιχειρήματα σε επιχειρήματα είναι επίσης αποδεκτή, αλλά δεν οδηγεί σε αλήθειες.
Σε υπαρκτά στοιχεία και αδιαμφισβήτητα γεγονότα που παρέθεσα, εισέπραξα ολίγα περί γεύσης και οσμής, αλλά όχι απαντήσεις.
Έτσι όμως φίλε μου μόνος σου αποδομείς την θέση σου.
Σε κάθε περίπτωση πάντως να είσαι καλά.
Ρε Αντώνη τι παρέθεσες δλδ και θες και απάντηση; Αν το αυγό έχει ψυχή; ή αν το λάχανο υποφέρει όταν το κάνουμε τουρσί; Όλη η ζωή μας είναι γεύσεις , οσμές και επιλογές, αν θέλεις φάε κρέας και ωμό ακόμα και ζωντανό, είναι δικαίωμά σου αλλά ή προσπάθεια δημιουργίας θεωρητικού υπόβαθρου γι αυτό κουράζει,... περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛογικό πρόβατο.
Ρε Ανώνυμε (δική σου επιλογή το ύφος), λογικό πρόβατο, αν μετά από τόσο κείμενο αυτό κατάλαβες, μένω άφωνος. Δεν υπήρξα ποτέ θιασώτης του «πίστευε και μή ερεύνα» αντίθετα ήμουν και εξακολουθώ να είμαι οπαδός του ότι κάθε αιτιατό έχει και αίτιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ διάβασες μια στατιστική, την ενστερνίσθηκες και ικανοποιήθηκες.
Σαφώς και είναι δικαίωμά σου, μή προσπαθείς όμως να χειραγωγείς ή να υποδεικνύεις οτι όποιος δεν ακολουθεί τον δικό σου δρόμο κάνει μέγα λάθος, (τακτική του χείριστου δογματισμού για να μή το χαρακτηρίσω αλλιώς), επειδή υπάρχουν και αντίθετες απόψεις με στοιχεία και επιχειρήματα.
Επίσης δικαίωμά σου είναι να μαντρώνεσαι στην άποψή σου χωρίς κάν να ακούς αλλά το δικαίωμα δεν ισχύει όταν προκαλείς δημόσιο διάλογο επειδή τότε οφείλεις να ανταπαντάς με επιχειρήματα και όχι ρετσέτες και απαξιωτικό ύφος.
Και αν κατάλαβες κολοκυθόπιτα, ας μή σου ταράξω την ησυχία σου.
Για τον άνθρωπο δεν υπάρχει αίτιο και αιτιατό, υπάρχει το αυτόβουλο που είναι το μόνο πράμα που μας διαχωρίζει απ τα ζώα. ΤΟ ΜΟΝΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆνθρωπος είναι κατά τον Ελύτη , αυτός που πετάει το ψάρι και τρώει το κόκκαλο. Αν κατάλαβες ο άνθρωπος μπορεί να τρώει και να ζεί όπως θέλει αρκεί να το επιλέξει, δεν είναι θέμα φυσιολογίας του εντέρου των ούρων του και άλλες τρίχες. Υπάρχουν και υπήρξαν άνθρωποι με εκπληκτικά χαρίσματα και με φωτισμένο μυαλό και ψυχή που δεν κατανάλωσαν ποτέ κρέας. Μη τρελλαθούμε με το αίτιο και το αιτιατό.
Ο άνθρωπος είναι βούληση και στον συγκεκριμένο διάλογο μιλάμε για βουλιμία.
Λογικό πρόβατο.
Ζαβαρακατρανέμια ό.έ.δ.!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Για τον άνθρωπο δεν υπάρχει αίτιο και αιτιατό, υπάρχει το αυτόβουλο που είναι το μόνο πράμα που μας διαχωρίζει απ τα ζώα. ΤΟ ΜΟΝΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆνθρωπος είναι κατά τον Ελύτη , αυτός που πετάει το ψάρι και τρώει το κόκκαλο. Αν κατάλαβες ο άνθρωπος μπορεί να τρώει και να ζεί όπως θέλει αρκεί να το επιλέξει, δεν είναι θέμα φυσιολογίας του εντέρου των ούρων του και άλλες τρίχες. Υπάρχουν και υπήρξαν άνθρωποι με εκπληκτικά χαρίσματα και με φωτισμένο μυαλό και ψυχή που δεν κατανάλωσαν ποτέ κρέας. Μη τρελλαθούμε με το αίτιο και το αιτιατό.
Ο άνθρωπος είναι βούληση και στον συγκεκριμένο διάλογο μιλάμε για βουλιμία.
Λογικό πρόβατο"
Ωραίος!
Ο ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΛΙΠΑΡΑ ΟΞΕΑ Ω3 ΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΥΤΤΑΡΙΚΑΙ ΜΕΜΒΡΑΝΑΙ ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΚΟΡΕΣΜΕΝΟΝ ΛΙΠΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Αντώνη. Αισθάνομαι ότι αναλώνεις το χρόνο σου σε ένα αιώνιο και άλυτο θέμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσα παραθέτεις είναι πολύ σωστά και εμπεριστατωμένα απόλυτα.
Παραθέτω 3 πηγές:
1) http://www.polyfacefarms.com/
όσον αφορά την δυνατότητα της κτηνοτροφίας σήμερα να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες των ανθρώπων σήμερα.
2)http://www.amazon.com/Secret-Life-Plants-Peter-Tompkins/dp/0060915870
όσον αφορά το εάν τα φυτά αισθάνονται.
3)http://www.westonaprice.org/food-features/plants-bite-back
όσον αφορά το εάν τα φυτά θέλουν να φαγωθούν και το χημικό πόλεμο που μπορούν να κάνουν ενάντια στους θηρευτές τους. Τα χημικά που διαθέτουν αναφέρονται όχι για να τρομάξω τους φυτοφάγους αλλά για να επισημάνω το γεγονός ότι τα φυτά αισθάνονται και επιδιώκουν με κάθε μέσω την επιβίωση όπως κάθε έμβιο.
Σαν Homo Sapiens καταναλώνω κρέας ακόμα και σήμερα σε καθημερινή βάση. Ποτέ στην ζωή μου δεν ζήτησα από οποιονδήποτε φυτοφάγο να καταναλώσει κρέας, μέσα από πρακτικές κάθε είδους εκφοβισμού.
Υπερασπίζομαι το δικαίωμα μου να καταναλώνω κρέας, όπως θα υπερασπιζόμουν (εφόσον χρειαστεί) και το δικαίωμα κάθε φυτοφάγου να μην καταναλώνει κρέας. Οι διάλογοι τύπου νουθέτησης και επιβολής των ιδεών μας σε άλλους δυστυχώς θα καταλήγουν πάντα σε αδιέξοδο.
γαλεο σκορδαλια, και σαρδελα στο φουρνο <180c με μπολικο λεμονι και τι στον κοσμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήμετα απο εκει μονο το αιδοιο......
Αγαπητοί,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θέλω να υπερασπιστώ μια από τις δύο γνώμες που διάβασα. Θέλω όμως να επισημάνω πόσο εποικοδομητική και χρήσιμη είναι η αντιπαράθεσή σας και η διάθεση σας για διάλογο. Προσφέρεται για περαιτέρω εσωτερικές αναζητήσεις, πέραν των καθημερινών προβλημάτων που ταλανίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο και των ηλιθιοτήτων που απλόχερα μας προσφέρουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Με εκτίμηση,
Θέλω να παρατηρήσω τα εξής:
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ τροφή εκτός απο την γεύση που μας δίνει μας προσφέρει και κάτι πολύ βασικό που δεν ειπώθηκε και αυτο είναι η ενέργεια , το τσί.
Πιστεύω πως η κατανάλωση κρέατος αυξάνεται γιατί τα ζώα λόγο των συνθηκών διαβίωσης, δεν έχουν το τσί που έχουν τα ζώα που ζούν στην φύση.
το ίδιο ισχύει και για τα λαχανικά και φρούτα , και φυσικά οι λόγοι είναι εμπορικοί,αφου η ζητηση φέρνει κέρδος.
Τωρα δημιουργούνται οι εξής σκέψεις:
ζούμε σε μια κοινωνία που οι πιο πολλοί απο μας τρέχουμε όλη μέρα , με άγχος και αποκομμένοι απο την ηρεμία της φύσης μέσα στον θόρυβο και την μόλυνση. Το στρές του οργανισμού σε αυτές τις συνθήκες είναι τεράστιο, και η απαιτηση του οργανισμού σε ενέργεια και θρεπτικά συστατικά επίσης μεγάλη.
Αρα στην κοινωνία που ζούμε οι απαιτήσεις σε ενέργεια είναι μεγάλες, και όταν η τροφή είναι ελλειπής σε ενέργεια φυσικό είναι να υπάρχει ζήτηση σε μεγάλες ποσότητες κρέατος, αφού το τσι του ζώου είναι πιο δυνατό και δυναμώνει το σώμα δίνοντάς του ενέργεια.
Όσοι κάνουν πνευματική εργασία αντέχουν με πολύ λίγο κρέας , και αρκετα απο όλα τα άλλα.
Ο Πλούταρχος μιλά για την πνευματική υπόσταση του ανθρώπου και συμφωνώ πως η σαρκοφαγία δεν την βοηθά.Αντίθετα όμως αν κάποιος έχει σαν εργασία να σηκώνει βάρη όλη μέρα στην οικοδομή δεν νομίζω πως θα αντέξει χωρίς κρέας.
Δεν θέλω να σκοτώνω ζώα για να τρώω και το έχω κάνει για μεγάλο διάστημα , αλλά είναι η φύση της δουλειάς μου τέτοια που δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά, μιας που οι απαιτήσεις σε ενέργεια είναι μεγάλες .
Ακολουθώ το μέτρο βέβαια, καθώς και λέω ευχαριστώ στο ζώω που θυσιάστηκε για μένα .
Εσεις λετε "παν μετρο αριστον" και εγω λεω οτι η βλακεια δεν πρεπει να υπαρχει και θελω να ειμαστε ολοι εξυπνοι.Αδικο εχω?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδη παρατιθεται εκφρασεις αρχαιων παραθετω και ενος που ηταν πιο ειδικος στο θεμα(και το πιο σχετικο θεμα με την τροφη ειναι η υγεια τιποτα αλλο)
Ιπποκρατης:<>
και το κρεας δεν ειναι για το τιποτα φαρμακο.