Μανιτάρια: σπορά καλλιέργεια

καλλιέργεια μανιταριών

Καλλιέργεια μανιταριών: Πως φυτρώνουν τα μανιτάρια

Ένα από τα αυτοφυή και παράδοξα προϊόντα της γης είναι και ο μύκητας, τον συναντά κανείς σε διάφορα μέρη και προπάντων στα δάση, τα λιβάδια και τα παχιά και δροσερά εδάφη.
Επειδή όμως δεν τον βρίσκει κανείς πάντοτε και επειδή υπάρχουν πολλά είδη φαρμακερά, καλλιεργούν τεχνητούς μύκητες τους οποίους έχουν πρόχειρους και τους τρώγουν χωρίς υποψία.

Πως γίνεται η φυσική καλλιέργεια μανιταριών

Αφού ανοίξουν σε ένα μέρος του κήπου λάκκο που έχει βάθος ένα πόδι και επιφάνεια 3 ή 4 μέτρων, τον γεμίζουν με κοπριά αλόγων, αναμεμιγμένη με κοπρίσματα κοτών και περιστεριών. Η κοπριά πρέπει να υψωθεί 2 πόδια έξωθεν του λάκκου και να διορθωθεί επιτηδείως.
Σε αυτό το σωρό βάζουν σε τρύπες που απέχουν ένα πόδι η μία της άλλης ανά ένα κομμάτι λευκού μανιταριού, το οποίο βρίσκει κανείς σε παλαιούς κοπρόνας (στην Ευρώπη πωλούν οι κηπουροί αυτά τα λευκομανίταρα, τα οποία δεν είναι παρά άνθος του φυτού).

Πάνω από αυτά σκορπίζουν φυτική γη έως ένα δάχτυλο και την χτυπούν ελαφριά με το φτυάρι. Το σωρό αυτό ποτίζουν ενίοτε για να είναι δροσερός.
Μετά τρεις ή τέσσερις μήνες αρχίζουν να φυτρώνουν τα μανιτάρια, ο δε σωρός παράγει πολλούς μήνες, αρκεί να τον σκεπάζεις για να μην καίγονται από τον ήλιο οι μύκητες και να τον ποτίζεις συχνά.
Στα μέρη που παγώνει το χειμώνα, πρέπει να σκεπάζονται οι σωροί με πολύ κοπριά, διότι το πάγος τους φθείρει. Πρέπει όμως να φροντίζει κανείς να ανοίγονται οι λάκκοι μετά το ξεπάγιασμα, επειδή ανάβει η κοπριά και τα καίει.

Όλα αυτά τα άτοπα μπορεί κανείς να τα αποφύγει, αν κάνει τους σωρούς σε σκεπασμένο μέρος ή καλύτερα σε υπόγειο. Τότε έχει μανιτάρια όλο το χρόνο.
Όταν ο σωρός δεν παράγει πλέον, τον χαλούν και μαζεύουν τα ασπράδια, για να ξανασπείρουν σε νέους σωρούς. Οι ποντικοί και οι τυφλοπόντικες κυνηγούν τους μανιταρώνες και πρέπει κανείς να φυλάγετε από αυτούς.

Ο Διοσκουρίδης λέει, ότι αν κόψεις τον φλοιό της λεύκης και της αιγείρου σε μικρά κομμάτια και αν σπείρεις αυτόν σε κοπρισμένες πρασιές, φύονται σε κάθε καιρό μύκητες φαγώσιμοι.

Ο Ταραντίνος αναφέρει μία άλλη μέθοδο, η οποία συνιστάται εις το να εκλέξει κανείς γη ορεινή, αραιά, συνηθισμένη, να φέρει κάλαμο και φρύγανα, τα οποία συναθροίζουν, όταν βλέπουν τον ουρανό συννεφιασμένο και τα καίγουν. Η Καμένη γη, βρεχομένη, προάγει μανιτάρια αυτομάτως.

Πηγή: Γεωργική και οικιακή οικονομία παρά Γρηγόριου Παλαιολόγου-Τόμος 2ος-Σελ. 203-205-Εν Αθήναις 1835

Διαβάστε ακόμη:Καλλιεργώ μανιτάρια πλευρώτους στο σπίτι