Εσωτερικά παράσιτα

Εσωτερικά παράσιτα και υγεία

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας πάνω από 4.5 δισεκατομμύρια άνθρωποι είναι μολυσμένοι με παρασιτικές ασθένειες.
Στην Ευρώπη, πιο συγκεκριμένα, είναι μολυσμένος ο ένας στους 3 ανθρώπους. Συνολικά, πάνω απ' το μισό του πληθυσμού του πλανήτη έχει μολυνθεί με παράσιτα. Κάθε χρόνο οι μολυσματικές και παρασιτικές ασθένειες αφαιρούν 15 – 16 εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές. Στη Ρωσία, αυτοί που έχουν παράσιτα είναι 10 φορές περισσότεροι απ' αυτούς που έχουν οξείς εντερικές μολύνσεις. Ο αριθμός τους συγκρίνεται μόνο με αυτούς που είναι άρρωστοι με γρίπη.
Κάθε χρόνο εμφανίζονται 2 εκατομμύρια άρρωστοι, ωστόσο αν λάβουμε διάφορους διορθωτικούς συντελεστές, ο αριθμός τους ενδέχεται να είναι τουλάχιστον 22,1 εκατομμύρια (Σέργκιγεβ Β. Π. , 1991). Σύμφωνα δε με ανεπίσημα στοιχεία, τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Ανεπίσημες εκτιμήσεις που έχουν γίνει τόσο στις ΗΠΑ (Ρος Άντερσον) όσο και στη Ρωσία (Ν. Κραβτσένκο) λένε πως το 95 – 99% του πληθυσμού του πλανήτη έχει παράσιτα αλλά δεν το γνωρίζει.

Είδη παρασίτων:

1. Πρωτόζωα – αμοιβάδες, λάμβλιες, ταξοπλάσματα, κρυπτοσπορίδια καθώς και plasmodium malariae, τρυπανόσωμα.
2. Ελμίνθες – στρογγυλοί σκώληκες (νηματώδεις) και επίπεδοι σκώληκες που χωρίζονται στους κεστοειδείς και στους τρηματώδεις.
3. Στρογγυλοί σκώληκες – ασκαρίδες, whipworms, νηματοσκώληκες, αγκυλόστομους, τριχίνες κλπ.
4. Ταινοειδείς σκώληκες
5. Flukes.

Στα έντερα, στα διάφορα όργανα και στους ιστούς του σώματος, παντού τα πρωτόζωα και οι ελμίνθες έχουν πρώτα αυτοί πρόσβαση στις θρεπτικές ουσίες, στις βιταμίνες και στα συμπληρώματα που παίρνουμε για να δυναμώσουμε την υγεία μας. Δε φτάνει που ο οργανισμός μας τρέφεται μόνο με τ' απομεινάρια της τροφής που αφήνουν τα παράσιτα, τα περιττώματά τους είναι και τοξικά. Κλέβοντάς του την τροφή και δηλητηριάζοντάς τον, περιμένουν τη στιγμή που ο οργανισμός θα γίνει πιο αδύνατος για να πέσουν πάνω του και να σπάσουν τελείως την άμυνά του.
Ο διγενής τρηματώδης Opisthorchis επιδρά τοξικά και δημιουργεί προβλήματα στο νευρικό σύστημα του "οικοδεσπότη" του. Διαταράσσει επίσης τη λειτουργία των οργάνων που σχετίζονται με την πέψη, καθώς προκαλεί στένωση των αγωγών στη χοληδόχο κύστη και στο πάγκρεας εμποδίζοντας έτσι τη ροή της χολής. Στο συκώτι μπορεί να προκαλέσει φούσκωμα λόγω δημιουργίας κυστών.

Τρόποι μόλυνσης με παράσιτα
Οι ελμίνθες και τεράστιος αριθμός από αμοιβάδες (που δημιουργούν βλέννα) είναι πολύ πιο διαδεδομένες ανάμεσα στους ανθρώπους απ' ό,τι ισχυρίζεται η επίσημη ιατρική.
Υψηλή συγκέντρωση παρασίτων έχουμε στα χοιρινά προϊόντα του εμπορίου (μπέικον, λουκάνικα, σαλάμια κλπ). Ο πιο γρήγορος τρόπος να εισχωρήσουν οι προνύμφες των παρασίτων στον οργανισμό μας είναι μέσω μολυσμένων τροφών: ανεπαρκώς πλυμένων φρούτων και λαχανικών, αιμα-ανεπαρκώς ψημένων και βρασμένων κρέατος, ψαριών, αβγών καθώς και χαβιαριού. Παράσιτα έχει επίσης το στάσιμο νερό στις διάφορες λίμνες.

Ένας άλλος τρόπος να κολλήσουμε παράσιτα είναι μέσω των κατοικίδιών μας. Τα περισσότερα ζώα έχουν μέσα τους μια σειρά από παράσιτα και τ' αυγά τους συχνά καταλήγουν στο περιβάλλον μέσω των περιττωμάτων του ζώου. Απ' τα περιττώματα μεταφέρονται στο τρίχωμα του ζώου, και ο άνθρωπος μπορεί να μολυνθεί μ' αυτά όταν χαϊδεύει το κατοικίδιό του, ή ακόμα και μέσω του αέρα. Αυτό είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο για τα μικρά παιδιά, τα οποία αγαπάνε τα ζωάκια τους, καθώς και για τις εγκύους και τους αρρώστους, το ανοσοποιητικό σύστημα των οποίων είναι ήδη αδύνατο.
Τέλος, το δέρμα, η άμυνα του οποίου έχει γίνει πιο αδύνατη απ' τα διάφορα χημικά συστατικά των κρεμών και των σαμπουάν, δεν είναι σε θέση να σταματήσει τα βακτηρίδια.

Ο τρόπος να αποφύγουμε να μολυνθούμε μ' αυτά είναι ένας για όλα τα εντερικά παράσιτα - να παίρνουμε προφυλάξεις

1. Πλένουμε τα χέρια μας πριν το φαγητό.
2. Φροντίστε να πλένετε με βραστό νερό τα λαχανικά που τρώτε ωμά.
3. Μην πίνετε νερό που δεν έχετε βράσει, ειδικά από λίμνες, πηγάδια και άλλα ανοιχτά μέρη.
5. Μην τρώτε κρέας που δεν έχει ψηθεί καλά (όπως το σουβλάκι και το σπιτικό λαρδί με φλέβες κρέατος), καθώς είναι υπεύθυνο για το 95% των μολύνσεων με τριχίνες.
6. Άμα κάνετε μπάνιο σε άγνωστα νερά, είναι σχεδόν σίγουρο πως θα μολυνθείτε με κάποιο παράσιτο.
7. Χρησιμοποιείτε απωθητικά για τα κουνούπια και τις μύγες. Τα έντομα που ρουφάνε το αίμα μεταφέρουν μια σειρά από ελμίνθες.
8. Να θυμάστε, επίσης, ότι πρέπει πάντα να σκέφτεστε τους άλλους. Κάντε απελμίνθωση του σκύλου σας. Ακόμα και αν δεν έχετε μικρά παιδιά, που παίζουν στο σκάμμα, μην χρησιμοποιείται σαν λίπασμα για τα λουλούδια σας περιττώματα σκύλων και γατιών και μην τους επιτρέπετε να κάνουν την ανάγκη τους σε δημόσιες λίμνες, ρυάκια κλπ.
9. Κάνετε τακτικά απελμίνθωση στον εαυτό σας για να μην χειροτερέψει η κατάσταση.

Όταν βλέπει κανείς τις εικόνες διαφόρων, συχνά απίθανα μεγάλων, παρασίτων, αναρωτιέται «πώς μπορεί ένα τέτοιο τέρας να ζει μέσα μας κι εμείς ούτε καν να το υποψιαζόμαστε»;

Σχετικά μ' αυτό γράφει ο Δόκτωρ Άντερσον:
Η απάντηση είναι πολύ απλή. Ο σκοπός ενός παράσιτου είναι να κρύψει την ύπαρξή του. Ζει αθέατο, γιατί αν το ανακαλύψουν θα ληφθούν μέτρα για την εξουδετέρωσή του.

Αν νομίζετε πως τα παράσιτα είναι χαζά, κάνετε λάθος. Είναι πολύ έξυπνα πλάσματα. Είναι έξυπνα στην ικανότητά τους να επιβιώνουν και να αναπαράγονται στη διάρκεια δισεκατομμυρίων χρόνων, κάτι που είναι, βέβαια, ο βασικός σκοπός οποιουδήποτε οργανισμού".

Κατά τη διείσδυση και τη μακρόχρονη παραμονή τους στο σώμα του ανθρώπου δημιουργείται πρόβλημα όχι μόνο στα διάφορα όργανα αλλά και στο ανοσοποιητικό σύστημα. Η διαδικασία του συνεχούς αγώνα με τα ξένα παθογόνα σώματα οδηγεί όχι μόνο στην εξάντληση αλλά και στην ανάπτυξη δευτερεύουσας ανοσοποιητικής ανεπάρκειας. Στις περιπτώσεις αυτές προκαλούνται οι βαριές χρόνιες ασθένειες, που δε θεραπεύονται με τις συνηθισμένες μεθόδους.

Τα συνηθισμένα χημικά φάρμακα κατά των παρασίτων όταν λαμβάνονται για μικρό χρονικό διάστημα δρουν μόνο κατά των παρασίτων που βρίσκονται στο πεπτικό σύστημα. Στα άλλα όργανα οι ελμίνθες και οι προνύμφες τους συνεχίζουν την παρασιτική τους δράση.

Τα παράσιτα λαμβάνουν την καλύτερη διατροφή. Παίρνουν το πιο θρεπτικό κομμάτι απ' το μενού του "οικοδεσπότη" τους, αφήνοντάς του μόνο ψίχουλα. Σε πολλούς ανθρώπους που ζουν υγιεινά και τρέφονται σωστά δεν παρατηρείται βελτίωση της υγείας μόνο λόγω της ύπαρξης παρασίτων. Η εξυγίανση του οργανισμού με τη βοήθεια της διατροφής, των ασκήσεων και άλλω μεθόδων χωρίς προηγουμένως να έχουμε απαλλαχθεί απ' τα παράσιτα δίνει πολύ μικρότερο αποτέλεσμα.

Κάποιοι ειδικοί ισχυρίζονται ότι τα παράσιτα είναι η κύρια αιτία της παχυσαρκίας, καθώς στερούν απ' τον οργανισμό τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά αφήνοντάς του μόνο κενές θερμίδες. Ο οργανισμός αρχίζει ν' απαιτεί όλο και περισσότερη τροφή, καθώς δεν έχει αρκετές βιταμίνες και ιχνοστοιχεία.

Οι συνθήκες που βοηθούν στην ανάπτυξη των παρασίτων

Τα παράσιτα εισβάλλουν στον οργανισμό όπως και οι ιοί, μέσω του δέρματος και των βλεννογόνων υμένων, και αρχίζουν να αναπτύσσονται εκεί όπου υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες.
Τα χλαμύδια μπορούν να εισχωρούν στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων και να προκαλούν την καταστροφή των αγγείων, έμφραγμα του μυοκαρδίου, φλεγμονές των γεννητικών οργάνων, στείρωση, φλεγμονές στο πάγκρεας, στο συκώτι και μια σειρά από άλλες σοβαρές ασθένειες.
Κοιτάξτε τη γλώσσα σας, και θα δείτε ένα λεπτό λευκό στρώμα πάνω της. Είναι αυγά του μύκητα candida. Και αν υπάρχουν πάνω στη γλώσσα, θα βρίσκονται και πιο κάτω στα τοιχώματα του οισοφάγου, των εντέρων και στις βλεννογόνες μεμβράνες άλλων κοιλοτήτων. Όταν καθαρίζετε τα δόντια σας, μην προσπαθείτε να αφαιρέσετε το επίχρισμα, δεν έχει νόημα.

Και να ξέρετε πως κάθε φορά που παίρνετε κάποια αντιβίωση, βοηθάτε στην εξάπλωση της μόλυνσης αυτής. Οι τοξίνες των μυκήτων δηλητηριάζουν το συκώτι.
Η εμπειρία των ανά τον κόσμο παρασιτολόγων δείχνει πως η θεραπεία κάθε ασθένειας πρέπει ν' αρχίζει απ' την απαλλαγή απ' τα παράσιτα (μόνο που πολύ λίγοι το ξέρουν αυτό). Τα σκουλήκια-παράσιτα μπορούν να ζουν σε οποιοδήποτε μέρος του ανθρώπινου οργανισμού: στα διάφορα όργανα (όπως ο εχινόκοκκος που ζει στο συκώτι), κάτω απ' το δέρμα (demodex), στο πεπτικό σύστημα (ασκαρίδες, ταινίες κλπ).

Συμπτώματα ύπαρξης παρασίτων στον οργανισμό

Μπορούμε να διαπιστώσουμε αν ένας άνθρωπος έχει μολυνθεί παρατηρώντας την εξωτερική του όψη, κάποιες δυσλειτουργίες στον οργανισμό του: σπυριά, σμηγματόρροια, φακίδες, πρόωρες ρυτίδες στο πρόσωπο, πρόωρη φαλάκρα, papilloma, σκασίματα στις φτέρνες, ξεφλούδισμα και σπάσιμο των νυχιών, χρόνιες αμυγδαλίτιδες, πολύποδες, ροχαλητό.
Ο αριθμός των δυνατών συμπτωμάτων είναι πολύ μεγάλος. Τα παράσιτα είναι τόσο πονηρά που μπορούν να κρύψουν την ύπαρξή τους μιμούμενα συμπτώματα ευρέως διαδεδομένων ασθενειών. Γι' αυτό και οι ειδικοί συνιστούν σε όσους έχουν "δημοφιλείς" ασθένειες και τα παραδοσιακά φάρμακα δεν τους βοηθούν, να κάνουν καθαρισμό απ' τα παράσιτα.

Συμπτώματα ύπαρξης παρασίτων στις γυναίκες:
πόνοι, φλεγμονή στις ωοθήκες, επώδυνες έμμηνες ρύσεις (με αίμα), κούραση, διαταραχή του έμμηνου κύκλου. Στη συνέχεια σταδιακά αναπτυσσόμενο ίνωμα, μύωμα, ινοκυστική μαστοπάθεια, φλεγμονή των επινεφριδίων, της ουροδόχου κύστης και των νεφρών.

Συμπτώματα ύπαρξης παρασίτων στους άντρες:
προστατίτιδα, σεξουαλική ανικανότητα και στη συνέχεια αδένωμα, κυστίτιδα, άμμος και πέτρες στα νεφρά, στην ουροδόχο κύστη. Λόγω της μόλυνσης είναι δυνατόν να δημιουργηθούν ψυχολογικά προβλήματα.

Δυσκοιλιότητα.
Οι ελμίνθες, λογω του σχήματος και των διαστασεών τους μπορούν να φράξουν τα έντερα.

Ευκοιλιότητα.
Μια σειρά από παράσιτα, ειδικά τα πρωτόζωα, εκκρίνουν ορμονοειδείς ουσίες που προκαλούν την απώλεια του νατρίου και των χλωριδίων. Αυτό, με τη σειρά του, προκαλεί ευκοιλιότητα. Οπότε η ευκοιλιότητα, σε περίπτωση μόλυνσης με παράσιτα, είναι αποτέλεσμα της δράσης των παρασίτων και όχι της προσπάθειας του οργανισμού ν' απαλλαγεί απ' τη μόλυνση ή της κακής διατροφής.

Αέρια και φούσκωμα.
Μια σειρά από παράσιτα ζει στο πάνω λεπτό έντερο, όπου η φλεγμονή που προκαλούν οδηγεί σε φούσκωμα και δημιουργία αερίων. Το πρόβλημα μπορεί να επιδεινώνεται κατά την κατανάλωση δύσπεπτων τροφών. Το συνεχές φούσκωμα των οργάνων που βρίσκονται στην κοιλιακή χώρα είναι συχνά ένδειξη της ύπαρξης παρασίτων. Τα διάφορα αυτά γαστρεντερικά συμπτώματα μπορούν να εκδηλώνονται για πολλούς μήνες ή ακόμα και χρόνια, αν δε διώξουμε τα παράσιτα απ' τον οργανισμό.

Γαστρεντερικά συμπτώματα.
Τα παράσιτα μπορούν να ερεθίζουν και να προκαλούν φλεγμονή στα τοιχώματα των εντέρων, κάτι που οδηγεί σε μια σειρά από γαστρεντερικά συμπτώματα και την ανεπαρκή απορρόφηση των απαραίτητων θρεπτικών συστατικών, ειδικά των λιπών.

Πόνοι στις κλειδώσεις και στους μυς.
Είναι γνωστό πως τα παράσιτα μπορούν να μετακινούνται μέσα στον οργανισμό με σκοπό να βρουν καλύτερα μέρη για τη διαβίωσή τους, όπως για παράδειγμα το υγρό των κλειδώσεων και οι μύες. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, ο άνθρωπος νιώθει πόνους οι οποίοι συχνά θεωρούνται πως έχουν σαν αιτία αρθρίτιδα. Οι πόνοι και οι φλεγμονές των κλειδώσεων και των μυών είναι επίσης αποτέλεσμα του τραυματισμού των ιστών που προκαλούν ορισμένα παράσιτα, είτε της αντίδρασης του οργανισμού στην παρουσία τους.

Εωζινοφιλία.
Η ύπαρξη παρασίτων ενεργοποιεί τις ανοσοποιητικές και αμυντικές αντιδράσεις του οργανισμού. Ένδειξη ενεργοποίησης του κυτταρικού ανοσοποιητικού συστήματος είναι η αύξηση του αριθμού των εωζινόφιλων (σίγουρη ένδειξη ύπαρξης ελμινθών) και η αύξηση της ποσότητας της immunoglobulin E.

Προβληματικό δέρμα.
Τα εντερικά παράσιτα μπορούν να προκαλέσουν κνίδωση, έκζεμα και άλλες δερματοπάθειες αλλεργικού χαρακτήρα.
Πληγιάσματα του δέρματος, όγκοι, πρηξίματα μπορούν μπορούν να οφείλονται σε παρουσία πρωτόζωων.

Αναιμία.
Μερικά είδη εντερικών παρασίτων προσκολλώνται στη βλεννογόνο μεμβράνη του εντέρου και απορροφούν τα θρεπτικά συστατικά απ' τον "οικοδεσπότη" τους. Αν είναι πολλά, μπορούν να προκαλέσουν αρκετή απώλεια αίματος, κάτι που με τη σειρά του προκαλεί αναιμία. Αναιμία προκαλεί η τριχομονάδα και άλλα μικροπαράσιτα, που τρέφονται με κύτταρα του αίματος.

Κοκκιώματα.
Τα κοκκιώματα είναι ογκοειδείς μάζες που περιβάλλουν τα κατεστραμμένα αυγά των παρασίτων. Συνήθως αναπτύσσονται πάνω στα τοιχώματα του λεπτού και του παχέως εντέρου, αλλά μπορεί να δημιουργηθούν και στους πνεύμονες, το συκώτι, τη μήτρα.

Νευρώσεις.
Τα προϊόντα του μεταβολισμού και οι τοξικές ουσίες των παρασίτων μπορούν να ερεθίσουν το κεντρικό νευρικό σύστημα. Η ανησυχία και οι νευρικότητα συχνά είναι αποτέλεσμα της μόλυνσης με παράσιτα. Πολλοί άνθρωποι ισχυρίζονται πως μετά το τέλος των προγραμμάτων καθαρισμού έγιναν πολύ πιο ισορροπημένοι και ανεκτικοί.

Διαταραχές του ύπνου.
Το συχνό ξύπνημα στη μέση της νύχτας, ειδικά μεταξύ 1 και 5 το πρωί, μπορεί να είναι αποτέλεσμα των προσπαθειών του οργανισμού ν' απαλλαγεί απ' τις τοξικές ουσίες που αποβάλλουν τα παράσιτα μέσω του συκωτιού. Βιορυθμικά, οι ώρες αυτές της νύχτες κυβερνώνται απ’ το συκώτι. Οι διαταραχές του ύπνου μπορούν επίσης να προκληθούν απ' τη νυχτερινή έξοδο μερικών παρασίτων απ' το πίσω άνοιγμα, κάτι που προκαλεί δυσάρεστη αίσθηση και φαγούρα. Μία απ' τις βασικές αιτίες των αιμοροίδων είναι η ανάπτυξη παρασίτων (νηματοσκωλήκων) κάτω απ' τη βλεννογόνο μεμβράνη του ορθίου τμήματος του παχέος εντέρου.

Τρίξιμο δοντιών.
To τρίξιμο των δοντιών, το σφίξιμο και η τριβή τους συνοδεύουν συχνά τη μόλυνση με παράσιτα. Τα συμπτώματα αυτά είναι ιδιαίτερα έντονα σε παιδιά που κοιμούνται. Μπορεί να είναι η αντίδραση του νευρικού συστήματος στο εξωτερικό ερέθισμα.

Χρόνια κούραση.
Τα συμπτώματα της χρόνιας κούρασης περιλαμβάνουν αδυναμία και παράπονα για γριπποειδείς καταστάσεις. Μπορεί να προκληθούν από παράσιτα, τα οποία προκαλούν αναιμία, δηλητηρίαση, ανεπάρκεια θρεπτικών συστατικών στον οργανισμό (πρωτεϊνών, υδατανθράκων, λιπών και ειδικά των βιταμινών Α και Β12).

Ισχυρές ενδείξεις της παρουσίας παρασίτων στον οργανισμό μπορούν να είναι και οι εξής:
αύξηση του σωματικού βάρους, υπερβολική πείνα, απώλεια βάρους, άσχημη γεύση στο στόμα και άσχημη αναπνοή, σπυριά, ημικρανίες.

Πηγή: Εναλλακτική θεραπευτική και διατροφολογία
Photo: http://en.wikipedia.org

Διαβάστε ακόμη:Βότανα για εντερικά παράσιτα-σκουλήκια