Ντοματοθεραπεία

Ντοματοθεραπεία: μια νόστιμη φυσική θεραπεία

Η αποκλειστική μονοφαγία από καλογινωμένες ντομάτες, μπορεί να σώσει ασθενείς απελπιστικής καταστάσεως. Μια ηλικιωμένη κυρία που υπέφερε χρόνια από χολόλιθους, θεραπεύτηκε τελείως τρώγοντας επί δεκαπέντε μέρες μόνο ώριμες ντομάτες, τέσσερις φορές την ημέρα. Η ποσότητα εξαρτάται από την πείνα κάθε φορά.
Η ντοματοθεραπεία συνιστάται κυρίως στους πάσχοντας από το συκώτι, τα νεφρά και από παθήσεις της κύστεως.

Τα υγρά της ντομάτας είναι διουρητικά, βοηθούν την αποτοξίνωση του σώματος, διαλύοντας τα διάφορα άλατα και συντελώντας στην απομάκρυνση των οξέων και των τοξινών μας και αλκαλοποιούν το αίμα με τα αλκαλικά συστατικά που τόσο άφθονα περιέχει. Επίσης η ντοματοθεραπεία είναι μοναδική για τους διαβητικούς, θεραπεύει την πολυαιμία και μετριάζει την πίεση.

Ντομάτα και υγεία

Η τομάτα είναι μια τροφή πλούσια σε νερό (93-95%) και έχει παρά 15 θερμίδες ανά 100 γρ. Η οξύτητα της τομάτας προέρχεται από οργανικά οξέα, κιτρικό και μηλικό οξύ. Η ποσότητα της τομάτας σε οξέα μειώνεται όσο ωριμάζει, ενώ τότε αυξάνονται τα σάκχαρα. Οι ντομάτες λοιπόν που έχουν ωριμάσει γίνονται λιγότερο όξινες και περισσότερο ζαχαρώδεις.

Η ντομάτα είναι πλούσια σε υδατοδιαλυτές βιταμίνες. Περιέχει βιταμίνη C, 10 έως 20 mg, προβιταμίνη Α και όλες τις βιταμίνες της ομάδας Β, σε επαρκείς αναλογίες.
Η τομάτα έχει επίσης μεγάλη περιεκτικότητα σε κάλιο. Το κάλιο αποτελεί από μόνο του σχεδόν τη μισή περιεκτικότητα της τομάτας σε μεταλλικά άλατα.

Εκτός αυτών περιέχει πολλά ιχνοστοιχεία, κυρίως σίδηρο και ψευδάργυρο, ενώ συναντώνται και ίχνη από άλλα, όπως κοβάλτιο, φθόριο, βόριο, κ.ά.

Τα ποσοστά σε μεταλλικά άλατα και βιταμίνες αναβαίνουν όταν η ντομάτα καλλιεργείτε στο χωράφι με φυσικό τρόπο.
Επιπλέον, οι έρευνες έχουν δείξει ότι η συχνή κατανάλωσή της συμβάλλει ενεργά στην πρόληψη του καρκίνου λόγου του λυκοπένιου που περιέχει (μια χρωστική ουσία που βρίσκεται επίσης στο καρότο, σχετική με την προβιταμίνη Α).

Κατατανάλωση
Η ντομάτα καταναλώνετε στην αρχή του γεύματος, καθώς η περιεκτικότητά της σε οξέα εντείνει την έκκριση πεπτικών υγρών και διευκολύνει τη χώνευση. Ωστόσο, οι άνθρωποι με ευαίσθητο στομάχι μπορεί να μην την αντέχουν. Στην περίπτωση αυτή, είναι προτιμότερο να καταναλώνεται αφού έχουν αφαιρεθεί οι σπόροι και η φλούδα της.

Πηγή: Τροφή και υγεία, Έκδοσις Β’-Ηλία Πέτρου-Αθήναι 1937

Διαβάστε ακόμη:Σταφυλοθεραπεία και υγεία