Γουλιά - ρέβες: σπορά φύτεμα καλλιέργεια

Καλλιέργεια γουλιών-γογγυλιών

Τα λαχανικά αυτά είναι δυο ομάδες του είδους της μάπας, με κορμό χονδρό και σαρκώδη. Στα γουλιά, το στέλεχος εξογκώνεται αμέσως επάνω από το λαιμό και λαμβάνει σχήμα σφαιρικό, με βλάστησή φύλλων από τη βάση μέχρι τη κορυφή. Η σάρκα είναι ασπροπράσινη, κλειστή (τραγανή) και τρώγεται χλωρή ή βρασμένη. Για να είναι τρυφερή, όμως, πρέπει η συγκομιδή να γίνεται πολύ πριν ωριμάσει, περίπου 1 ½ -2 μήνες μετά τη φυτεία.

Στις ρέβες, εξογκώνεται η ρίζα και σχηματίζει κόνδυλο κοντόχονδρο ή λίγο μακρύ, με πολλά δευτερεύοντα ριζίδια προς τη βάση. Τα φύλλα είναι στενότερα από εκείνα των γουλιών, με πολλές εντομές και βλαστάνουν όλα μαζί στην κορυφή. Η σάρκα είναι πολύ λευκή και χρησιμοποιείται νωπή ή στη μαγειρική.

Η καλλιέργεια και των δύο αυτών λαχανικών είναι σχεδόν η ίδια. Αρέσκονται και δίνουν καλές αποδόσεις σε χώματα μετρίως ελαφρά, βαθιά και δροσερά, απαραιτήτως δε ποτιστικά. Στην ξηρασία δεν επιτυγχάνουν, την δε υπερβολική υγρασία την φοβούνται και εξ αυτής σαπίζουν. Επίσης έχουν ανάγκη καλής λιπάνσεως με αρκετά χωνεμένη κοπριά.
Για τα γουλιά, η σπορά μπορεί να γίνεται σε όλες τις εποχές. Καλλίτερα μάλιστα τμηματικώς κατά μήνα, ώστε να υπάρχουν πάντοτε φρέσκα και τρυφερά.

Η θερινή καλλιέργεια δεν δίνει καλά αποτελέσματα και απαιτεί πολλά ποτίσματα. Εξ άλλου την εποχή αυτή δεν ξοδεύονται πολύ εύκολα. Για την φθινοπωρινή, η πρώτη σπορά γίνεται κατά τον Ιούλιο, επί τόπου, στα πεταχτά ή κατά γραμμές.
Σε όλες τις περιπτώσεις, μετά την βλάστηση, τα φυτά πρέπει να αραιώνονται σε αποστάσεις 20-25 πόντους, κατά τη διάρκεια της καλλιέργειας να σκαλίζονται 2-3 φορές και να ποτίζονται συχνά, για να γίνονται τα κεφάλια γλυκά και τρυφερά.

Για τη χειμωνιάτικη καλλιέργεια, η σπορά γίνεται πιο αργότερα, κατά τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο, εντός σπορείων ζεστών ή ανοικτών. Τα νέα φυτά, μόλις δώσουν 5-6 φύλλα, μεταφυτεύονται σε βραγιές, κατ’ αποστάσεις 25-30 πόντους. Η συγκομιδή διαρκεί καθ’ όλο τον χειμώνα. Με τις πρώτες ζέστες βλαστάνουν πάλι, αλλά συνήθως κουφιάζουν και γίνονται ακατάλληλα για κατανάλωση.
Η σπορά και η καλλιέργεια στις ρέβες μπορούν να γίνουν λίγο νωρίτερα.

Παραγωγή σπόρου
Ως μάνες, πρέπει να διαλέγονται τα καλύτερα φυτά από το φθινόπωρο και να διατηρούνται προφυλαγμένα όλο το χειμώνα. Την άνοιξη μεταφυτεύονται σε αραιότερες αποστάσεις 50-60 πόντους, σε κοπρισμένο και καλοδουλευμένο μέρος.
Μετά την καρποφορία και ωρίμανση, συλλέγονται οι λοβοί και αποξηραίνονται σε περιβάλλον σκιερό και φυλάγονται μέχρις ότου χρειασθούν. Τότε οι σπόροι αποχωρίζονται με ελαφρό κοπάνισμα. Η βλαστική δύναμη αυτών διαρκεί 5-6 έτη.

Ποικιλίες. Στα γουλιά οι σπουδαιότερες ποικιλίες είναι:

Γουλιά πρώιμα Βιέννης: Αυτά κάνουν κεφάλια πολύ μεγάλα και σάρκα τρυφερή και λευκή.
Γουλιά Βιολέ: Τα κεφάλια αυτών γίνονται ακόμη μεγαλύτερα και αποκτούν χρώμα ελαφρώς ρόδινο.
Γουλιά άσπρα Γολιάθ: Αυτά χαρακτηρίζονται από τα εξαιρετικώς ογκώδη κεφάλαια, τα οποία γίνονται πολύ αργά.

Στην ομάδα των ρεβών, πιο συνήθεις ποικιλίες είναι:
Ρέβες λευκές: Οι ρίζες γίνονται κοντόχονδρες, άσπρες με σάρκα κλειστή (πολύ τραγανή) και πολύ ανθεκτική.
Ρέβες πλάκες: Οι ρίζες γίνονται πολύ πλακερές με σάρκα τρυφερή, καλής ποιότητας. Είναι ποικιλία πρώιμη.
Ρέβες κόκκινες Μιλάνου: Οι ρίζες αποκτούν πλακερό κανονικό σχήμα, με χρώμα κοκκινωπό προς την κορυφή. Υπάρχει και παραλλαγή αυτών με χρώμα εντελώς λευκό.
Ρέβες μακριές: Οι ρίζες γίνονται μακριές ή πολύ μακριές συνήθως κυλινδρικές και ομαλές με χρώμα λευκό ή κόκκινο, ανάλογα των παραλλαγών.

Ασθένειες
Οι αρρώστιες που προσβάλουν και τα δυο αυτά είδη, είναι οι ίδιες των κουνουπιδιών και των κραμβολαχάνων. Καταπολεμούνται ή προλαμβάνονται κατά τον ίδιο τρόπο.

Πηγή: Ο πρακτικός οδηγός του λαχανόκηπου-Λάμπρου Οικονομίδου-Αθήναι 1940

Διαβάστε ακόμη:Σπορά φύτεμα καλλιέργεια λαχανικών