Δρακοντιά-Dracunculus vulgaris

Δρακοντιά η κοινή (Dracunculus vulgaris, Arum dracunculus)

Τάξη Σπανδικανθών, οικογένεια Αροιδών - Κοινό όνομα δρακοντιά ή φιδόχορτο.

Δρακοντιά: έχει φύλλα όμοια με τον κισσό, μεγάλα, τα οποία έχουν λευκές κηλίδες και όρθιο βλαστό έως δύο πήχεις, ποικιλόχρωμο, όμοιο με φίδι, με πορφυρές κηλίδες, στο πάχος ραβδιού. Ο καρπός του βρίσκεται στην άκρη του σε τσαμπιά, με χρώμα χλωροκίτρινο στην αρχή, κρόκινος όταν ωριμάσει, ερεθιστικός στη γεύση, και ρίζα αρκετά στρογγυλή, σαν βολβό, όμοια με το άρο, με λεπτό φλοιό. Φυτρώνει σε σκιερούς τόπους γύρω από τους φράχτες και τις ξερολιθιές.

Το εκχύλισμα του καρπού του, αν ενσταλαχτεί στο αυτί μαζί με λάδι, έχει την ιδιότητα να σταματά τον πόνο των αυτιών, ενώ αν εισαχθεί με βύσμα μαλλιού μέσα στη μύτη, καταστρέφει τους πολύποδες της μύτης, ενώ αν επαλειφθεί, αναστέλλει τα καρκινώματα. Αν πίνονται σε ποσότητα τριάντα κόκκων μαζί με νερωμένο ξινό κρασί, προκαλούν άμβλωση, ενώ λένε ότι και η μυρωδιά τους, όταν μαραίνονται τα άνθη, αποβάλλει τα έμβρυα που μόλις έχουν συλληφθεί.
Η ρίζα, επειδή είναι θερμαντική, βοηθά τα ορθοπνοϊκά άσθματα, τις ρήξεις των νευρικών και των μυϊκών ινών, τους βήχες και την καταρροή, ενώ κάνει εύκολα στην απόχρεμψη τα υγρά του θώρακα, όταν τρώγεται και βραστή και ωμή, με μέλι και σκέτη- ξερή και λεπτοτριμμένη γίνεται μαντζούνι μαζί με μέλι.

Είναι και διουρητική και διεγείρει τις σεξουαλικές ορμές, όταν πίνεται μαζί με κρασί, ενώ, αν λιωθεί μαζί με λευκή βρυωνία και μέλι, καθαρίζει και επουλώνει τα κακοήθη έλκη και τις φαγέδαινες- πλάθονται και δισκία από αυτήν για τα συρίγγια και για την αποβολή των εμβρύων.
Λένε ότι, αν κανείς τρίψει με τη ρίζα του τα χέρια, δεν δαγκώνεται από την οχιά.
Καθαρίζει και τους αλφούς, αν επαλειφθεί μαζί με ξίδι. Τα φύλλα λιωμένα ενδείκνυνται να μπαίνουν επάνω στα νέα τραύματα αντί για ξαντό και επάνω στις χιονίστρες βρασμένα με κρασί. Αν το τυρί περιτυλιχτεί με τα φύλλα του, παραμένει αναλλοίωτο.

Η ρίζα της δρακοντιάς

Ο χυμός της ρίζας της δρακοντιάς ενδείκνυται για τα νεφελώματα, τα λευκώματα και τις θαμπάδες των ματιών.
Η ρίζα του χρησιμοποιείται ως λαχανικό και τρώγεται για υγιεινή χρήση βραστή και ωμή. Οι κάτοικοι των Γυμνητίδων νήσων, που αποκαλούνται και Βαλεαρίδες, χρησιμοποιούν στο τραπέζι τους τη ρίζα βραστή και ανακατεμένη με πολύ μέλι σε πίτες.
Πρέπει να φυλάγεται η ρίζα, αφού ξεριζωθεί την εποχή του θερισμού και αφού την πλύνουμε, την κόψουμε, την περάσουμε σε σπάγγο και την ξεράνουμε σε σκιά.

Πηγή: Διοσκουρίδης: Περί ύλης Ιατρικής Β'

Προφυλάξεις:
Προσοχή - Όλα τα είδη του γένους αυτού, έχουν δηλητηριώδεις ιδιότητες.
Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού ιατρού και ποτέ μόνοι σας. Μην χρησιμοποιείτε βότανα κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα ακόμα και συμπληρώματα χωρίς την γνώμη ιατρού. Οι φυσικές θεραπείες και τα βότανα δεν αποτελούν υποκατάστατο ιατρικής περίθαλψης.
Οι πληροφορίες που παρέχονται είναι καθαρά και μόνο για ενημερωτικό σκοπό.
Η σελίδα δεν φέρει καμία ευθύνη: Διαβάστε τους όρους χρήσης

Διαβάστε ακόμη:Η δρακοντιά και η λαϊκή θεραπευτική της χρήση στην αρθρίτιδα